آیه مجیء

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه مَجىء

آیه 22 سوره فجر/89 را «آیه مجىء» گفته‌اند:[۱] در این آیه، «مجىء» (آمدن) در تعبیر «جاء ربّك» به طور مجازى به ساحت پروردگار نسبت داده شده و مقصود، آمدن فرمان خداوند براى رسیدگى به حساب بندگان است و فرشتگان صفوفى تشكیل داده‌اند و در انتظار صدور امر الهى هستند: «و‌جَاءَ رَبُّكَ والمَلَكُ صَفًّا صَفًّا».

پانویس

  1. سیر اعلام النبلاء، ج‌ 18، ص‌ 474.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 399