سخط
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
از رذايل اخلاقى سخط و اعتراض به تقديرات خدا است و ضد آن رخا است.
راغب مى‌نويسد: سخط غضب شديدى است که مقتضى عقوبت است و سخط خداى تعالى به معناى نازل کردن عذاب است.
همان طور که رضا از صفات پسنديده و لشکريان عقل و رحمان است سخط از لشکريان جهل و شيطان است و آن عبارت از ناخشنودى و اعتراض به اراده و تقديرات خداوندى است که از شاخه‌هاى ناخوشايندى به افعال الهى است.
اين صفت ناشى از ضعف معرفت به مقام ربوبيت و جهل به کمال حق و صفات و افعال خدا است و ضعف و يا نبود شناخت از آثار دوستى نفس و دنياطلبى است که چشم و گوش انسان را جز از شهوات و آرزوهاى دنيوى کور و کر مى‌کند چنين افراد به خاطر احتجاب و پوشيده بودن از مقامات روحانى و مراتب اهل معرفت از ابتلا و امتحان هايى که وسيله اصلاح نفس و تربيت دل‌هاى انسان‌ها است روى گردان مى‌شوند و از رو آوردن دنيا که بدترين فتنه امتحان است راضى و خوشحال مى‌گردند در حالى که از حضرت على عليه السلام روايت شده است:
"ان عظيم الاجر لمع عظيم البلاء و ما احب الله قوما الا ابتلاهم"؛ هنانا اجر بزرگ در مقابل مصيبت بزرگ است و هيچ گروهى را خدا دوست نداشته جز آن که آن‌ها را مبتلا کرده است.
منابع
- سخط، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی بازیابی: 3 اسفند 92.
