نجاسات

بعضى چيزها هست كه نبايد اثرى از آن‌ها در بدن و لباس نمازگزار باشد و چنانچه كسى به آن‌ها آلوده باشد، بايد قبل از نماز آن‌ها را پاك كند. اين چيزها همان ناپاكى ها (نجاسات) هستند و عبارتند از:

1. ادرار و مدفوع انسان و حيوانات حرام گوشتى كه خون جهنده دارند. (پرندگان حرام گوشت اختلافی است.)

1. منى، خون و مردار انسان و حيوانات داراى خون جهنده؛ (گرچه حلال گوشت باشند.)

1. سگ و خوك كه در خشكى زندگى مى كنند.

1. هر چيز مست كننده روان، مانند شراب؛

1. عرق شتر نجاستخوار؛ (نجاست آن اختلافی است.)

1. كافر.

چگونگى نجس شدن اشياء‌:

اگر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكى از آن‌ها به طورى تر باشد كه ترى يكى به ديگرى برسد، آن چيز پاك نجس مى‌شود.. نجاة العباد، امام خمينى، تهران، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى قدس سره، ص 77.</ref>

راه‌های ثابت شدن نجاست:

نجاست هر چيز از سه راه ثابت مى‌شود:

1. خود انسان يقين كند چيزى نجس است بنابراين اگر گمان كند چيزى نجس است، لازم نيست از آن اجتناب نمايد.

1. كسى كه چيزى در اختيار اوست كه آن را ذواليد گويند، خبر به نجاست آن چيز بدهد.

1. دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است ولى اگر يك مرد عادل بگويد چيزى نجس است، احتياط واجب آن است كه از آن اجتناب كنند.

احكام نجاسات :

در 5 مورد اگر بدن يا لباس نمازگزار پاك نباشد، نماز او صحيح است:

1. لباس هاى كوچك او مانند جوراب و عرقچين نجس باشد.

1. لباس زنى كه پرستار بچه است، نجس شده باشد.

1. آن كه به واسطه زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن اوست، لباس يا بدنش آلوده شود.

1. بدن يا لباس او به مقدار كمتر از دِرهم (كه تقريباً به اندازه دو ريالى مى شود) به خون آلوده باشد.

1. ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.

بعضى از احكام بدن يا لباسى كه به خون و غيره، نجس شده عبارت است از:

1. اگر خون بدن انسان يا حيوان حلال گوشت اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد، در صورتى كه روى هم كمتر از دِرهم باشد، نماز خواندن با آن اشكال ندارد.

1. اگر بدن يا لباس خونى نشود ولى به واسطه رسيدن به خون نجس شود، اگر چه مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد، نمى شود با آن نماز خواند.

1. اگر خون روى لباسى كه آستر دارد بريزد و به آستر آن برسد و يا به آستر بريزد و روى لباس خونى شود، بايد هر كدام را جدا حساب نمود پس اگر خون روى لباس و آستر كمتر از درهم باشد، نماز با آن صحيح است.

1. اگر لباس هاى كوچك نمازگزار مثل عرقچين و جوراب كه نمى شود با آن ها عورت را پوشانيد نجس باشد، چنانچه از مردار و حيوان حرام گوشت درست نشده باشد، نماز با آن‌ها صحيح و نيز اگر با انگشترى نجس نماز بخواند اشكال ندارد.

1. اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم يا براى خصوص او سخت است تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده مى تواند با آن خون، نماز بخواند و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته اند و پخش شده، در بدن يا لباس او باشد.