عمل صالح

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

معنای لغوی عمل صالح

عملی که هیچ عیب و آفتی در آن نیست و از آثار نیک آن چیزی کاسته نشده است.

شرباصی نیز در «موسوعه اخلاق القرآن» آورده است: عمل صالح آنست که شایستگی پذیرفته شدن را دارد و در آن هیچ عیب یا آفتی نیست. [۱]

مفهوم عمل صالح

بسیاری از مفسران مفهوم عمل صالح را یک مفهوم کلی و برابر با کار نیک یا خیر دانسته اند. اما به عقیده ی برخی از اندیشمندان قرآنی، عمل صالح به عمل شرعی اطلاق می شود یعنی اعمالی مه از جانب خداوند و توسط پیامبران برای مردم آورده شده است.

ريشه‌ی عمل صالح

قرآن در بسياري از موارد «عمل صالح» را همراه ايمان يادآور شده و از اين طريق ريشه اين شجره پربار را معرفي كرده است. قرآن در معرفي مبدأ و ريشه عمل صالح از جمله‌هاي يادشده در زير و مانند آنها بهره گرفته و مي‌فرمايد:

  • آن كس كه به خدا و سراي ديگر ايمان بياورد و عمل نيك انجامد دهد.[۲]
  • هر كس از زن و مرد عمل نيك انجام دهد در حالی كه او (به خدا) ايمان دارد.[۳]
  • هر كس به ملاقات پروردگار خود اميدمند است، حتماً عمل نيك انجام دهد.[۴]
  • هر كس كفر ورزد و بر ضرر او است، هر كس عمل صالح انجام دهد براي خود ذخيره مي‌كند.[۵]

در هر موردي كه قرآن، از عمل سخن گفته به طور صريح و يا كنايه ايمان به خدا را نيز مطرح كرده و يادآور شده است كه عمل صالح در صورتي پذيرفته مي‌شود كه درخت عمل از آب زلال ايمان به «الله» سيراب گردد.

ثمرات عمل صالح

  • تکامل ایمان
  • آمرزش گناهان
  • تبدیل سیئات به حسنات
  • برخورداری از حیات طیبه
  • محبوبیت نزد مردم

پانویس


منابع

  • حسین خوشدل مفرد، بررسی حوزه معنایی عمل صالح در قرآن، پژوهشنامه علوم و معارف قرآن کریم، شماره 4، پاییز 1388، صص 60-43.
  • جعفر سبحانی، منشور جاويد، ج3، ص315، (با تلخيص).