سوره حجر/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره حجر (15) |
| آیات سوره حجر |
| فهرست قرآن |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
الَرَ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ
الف ، لام ، را این است آیات کتاب و، قرآن روشنگر
2
رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ
بسا که کافران آرزو کنند که ای کاش مسلمان می بودند
3
ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ
واگذارشان تا بخورند و بهره ور شوند و آرزو به خود مشغولشان دارد، زودا که خواهند دانست
4
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ
هیچ قریه ای را هلاک نکردیم ، مگر آنکه زمانی معلوم داشت
5
مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ
هیچ امتی از، اجل خویش نه پیش می افتد و نه پس می ماند
6
وَقَالُواْ يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ
و گفتند: ای مردی که قرآن بر تو نازل شده ، حقا که تو دیوانه ای
7
لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
اگر راست می گویی ، چرا فرشتگان را برای ما نمی آوری ?
8
مَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِينَ
ما فرشتگان را جز به حق نازل نمی کنیم و در آن هنگام دیگر مهلتشان ندهند
9
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
ما قرآن را خود نازل کرده ایم و خود نگهبانش هستیم
10
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ
و ما رسولان خود را پیش از تو به میان اقوام پیشین فرستاده ایم
11
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ
هیچ، پیامبری بر آنها مبعوث نشد، جز آنکه مسخره اش کردند
12
كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ
راهش را در دل مجرمان اینچنین می گشاییم
13
لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ
به آن ایمان نمی آورند و سنت پیشینیان چنین بوده است
14
وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاء فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ
اگر برایشان از آسمان دری بگشاییم که از آن بالا روند،
15
لَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ
گویند: چشمان ما را جادو کرده اند، بلکه ما مردمی جادو زده هستیم
16
وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ
و هر آینه در آسمان برجهایی آفریدیم و برای بینندگانشان بیاراستیم
17
وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ
، و از هر شیطان رجیمی حفظشان کردیم
18
إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ
مگر آنکه دزدانه گوش می داد و شهابی روشن تعقیبش کرد
19
وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ
و زمین را گستردیم و در آن کوههای عظیم افکندیم و از هر چیز به شیوه ای سنجیده در آن رویانیدیم
20
وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ
و معیشت شما و کسانی را که شما روزی دهشان نیستید، در آنجا قرار دادیم
21
وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ
هر چه هست خزاین آن نزد ماست و ما جز به اندازه ای معین فرو نمی فرستیم،
22
وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ
و بادهای آبستن کننده را فرستادیم ، و از آسمان آبی نازل کردیم و شما رابدان سیراب ساختیم و شما را نرسد که خازنان آن باشید
23
وَإنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ
هر آینه ما هستیم که زنده می کنیم و می میرانیم و بعد از همه باقی می مانیم
24
وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ
و می دانیم چه کسانی از شما از این پیش رفته اند و چه کسانی واپس مانده اند
25
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
و پروردگار تو همه را محشور می گرداند، زیرا اوست که حکیم و داناست
26
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
ما آدمی را از گل خشک ، از لجن بویناک آفریدیم
27
وَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ
و جن را پیش از آن، از آتش سوزنده بی دود آفریده بودیم
28
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
و پروردگارت به فرشتگان گفت : می خواهم بشری از گل خشک ، از لجن بویناک بیافرینم
29
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِينَ
چون آفرینشش را به پایان بردم و از روح خود در آن دمیدم ، در برابر اوبه سجده بیفتید
30
فَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ
فرشتگان همگی سجده کردند،
31
إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
مگر ابلیس که سر باز زد که با سجده کنندگان باشد
32
قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ
گفت : ای ابلیس ، چرا تو از سجده کنندگان نبودی ?
33
قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ
گفت : من برای، بشری که از گل خشک ، از لجن بویناک آفریده ای سجده نمی کنم
34
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ
گفت : از آنجا بیرون شو که مطرود هستی
35
وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ
تا روز قیامت بر تو لعنت است
36
قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ
گفت : ای پروردگار من ، مرا تا روزی که دوباره زنده می شوند مهلت ده
37
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ
گفت : تو در شمار مهلت یافتگانی
38
إِلَى يَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ
تا آن روزی که وقتش معلوم است
39
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ
گفت : ای پروردگار من ، چون مرا نومید کردی ، در روی زمین بدیها را، درنظرشان بیارایم و همگان را گمراه کنم ،
40
إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ
مگر آنها که بندگان با اخلاص تو باشند
41
قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ
گفت : راه اخلاص راه راستی است که به من می رسد
42
إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ
تو را بر بندگان من تسلطی نیست ، مگر بر آن گمراهانی که تو را پیروی کنند
43
وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ
و جهنم میعادگاه همه است
44
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ
هفت در دارد و برای هر در گروهی از آنان معین شده اند
45
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ
پرهیزگاران در بهشتها، کنار چشمه سارانند
46
ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ
به سلامت و ایمنی داخل، شوید
47
وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ
هر کینه ای را از دلشان برکنده ایم ، همه برادرند، بر تختها روبه روی همند
48
لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ
هیچ رنجی به آنها نمی رسد و کسی از آنجا بیرونشان نراند
49
نَبِّىءْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
به بندگانم خبر ده که من آمرزنده و مهربانم ،
50
وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمَ
و عذاب من عذابی دردآور است
51
وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ
و از مهمانان ابراهیم خبردارشان کن
52
إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ
آنگاه که بر او داخل شدند و گفتند: سلام ابراهیم گفت : ما از شما، می ترسیم
53
قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ
گفتند: مترس ، ما تو را به پسری دانا بشارت می دهیم
54
قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ
گفت : آیا مرا بشارت می دهید با آنکه پیر شده ام ? به چه چیز بشارتم می دهید ?
55
قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ
گفتند: به حق بشارتت دادیم ، از نومیدان مباش
56
قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ
گفت : جز گمراهان چه کسی از رحمت پروردگارش نومید می شود ?
57
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ
گفت : ای رسولان ، کار شما چیست ?
58
قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ
گفتند: ما را بر سر مردمی گنهکار، فرستاده اند
59
إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ
مگر خاندان لوط، که همه را نجات می دهیم ،
60
إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ
جز زنش را که مقرر کرده ایم که از باقی ماندگان باشد
61
فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ
چون رسولان نزد خاندان لوط آمدند،
62
قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ
لوط گفت : شما بیگانه اید
63
قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمْتَرُونَ
گفتند: نه ، چیزی را که در آن شک می کردند آورده ایم
64
وَأَتَيْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
ما تو را خبر راست آورده ایم و ما راستگویانیم
65
فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ
چون پاسی از شب بگذرد، خاندان خود را بیرون ببر و خود از پی آنها رو، و نباید هیچ یک از شما به عقب بنگرد به هر جا که فرمانتان داده اند بروید
66
وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ
و برای او حادثه را حکایت کردیم که چون صبح فرا رسد ریشه آنها برکنده شود
67
وَجَاء أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ
اهل شهر شادی کنان آمدند
68
قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ
گفت : اینان مهمانان منند، مرا رسوا مکنید
69
وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ
از خداوند بترسید و مرا شرمسار مسازید
70
قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ
گفتند: مگر تو را از مردم منع نکرده بودیم ?
71
قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ
گفت : اگر قصدی دارید، اینک دختران من هستند
72
لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ
به جان تو سوگند که، آنها در مستی خویش سرگشته بودند
73
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ
چون صبح طالع شد آنان را صیحه فرو گرفت
74
فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ
شهر را زیر و زبر کردیم و بارانی از سجیل بر آنان بارانیدیم
75
إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ
در این عبرتهاست برای پژوهندگان
76
وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقيمٍ
و آن شهر اکنون بر سر راه کاروانیان است
77
إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ
و مؤمنان را در آن عبرتی است
78
وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ
مردم ایکه نیز ستمکار بودند
79
فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ
از آنان انتقام گرفتیم و شهرهای آن دو قوم آشکارا بر سر راهند
80
وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ
مردم، حجر نیز پیامبران را به دروغ نسبت دادند
81
وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ
آیات خویش را بر آنان رسانیدیم ولی از آن اعراض می کردند
82
وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ
خانه های خود را تا ایمن باشند در کوهها می کندند
83
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ
صبحگاهان آنان را صیحه فرو گرفت
84
فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ
کردارشان از آنان دفع بلا نکرد
85
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ
آسمانها و زمین و آنچه را که میان آنهاست جز به حق نیافریده ایم و، بی تردید قیامت فرا می رسد پس گذشت کن ، گذشتی نیکو
86
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ
هر آینه پروردگار تو آفریننده ای داناست
87
وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ
ما سبع المثانی و قرآن بزرگ را به تو دادیم
88
لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ
اگر بعضی از مردان و زنانشان را به چیزی بهره ور ساخته ایم تو بدان نگاه مکن و غم آن را مخور و در برابر مؤمنان فروتن باش
89
وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ
و بگو: من بیم دهنده ای روشنگرم
90
كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِينَ
همانند عذابی که بر تقسیم کنندگان نازل کردیم :
91
الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ
آنان که قرآن را به اقسام تقسیم کرده بودند
92
فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِيْنَ
به پروردگارت سوگند که، همه را بازخواست کنیم ،
93
عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ
به خاطر کارهایی که می کرده اند
94
فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ
به هر چه مامور شده ای صریح و بلند بگو و از مشرکان رویگردان باش
95
إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ
ما مسخره کنندگان را از تو باز می داریم ،
96
الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلـهًا آخَرَ فَسَوْفَ يَعْمَلُونَ
آنان که با الله خدای دیگر قائل می شوند پس به زودی خواهند دانست
97
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ
و می دانیم که تو از گفتارشان دلتنگ می شوی
98
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ
به ستایش پروردگارت تسبیح کن و از سجده کنندگان باش
99
وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ
و پروردگارت را، بپرست ، تا لحظه یقین فرا رسد
