میرزا حبیب الله خراسانی
نسخهٔ تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۵ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
حبیب خراسانی
قرن ۱۳ (۱۳۲۷-۱۲۶۶ ق)
فقیه، مجتهد، عارف و شاعر، متخلص به حبیب و مشهور به شهیدى. وى از خاندان شهید ثالث بود که در مشهد متولد شد. پس از تحصیلات مقدماتى و فراگیرى زبان فرانسه، جهت تکمیل تحصیلات به عراق رفت. در سامرا شاگردى میرزا حسن شیرازى کرد و در نجف به محضر حاج میرزا حبیب‌اللَّه رشتى رسید.
وی در عراق توسط میرزا مهدى گیلانى، معروف به خدیو به جمع مریدان غلامعلى خان هندى پیوست و بعد از مرگ مرشدش، مرید میرزا خدیو شد. میرزا حبیب پس از بازگشت به مولد خویش، راه عراق را پیش گرفت و به ارشاد مردم پرداخت و در میان مردم محبوبیتى خاص پیدا کرد.
سید حسن مشکان طبسى از شاگردان وى بود. میرزا حبیب در مشهد درگذشت و در صفه شاه طهماسب دفن شد. وى طبع و ذوق شاعرى داشت. از آثار او: «دیوان شعر» و «گنج گهر» است.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج۲، ص۲۴۸.
