فاتق
این صفت فعلى خداوند به معناى شکافنده، یک بار در قرآن آمده است:[۱]
«اَوَ لَم یرَ الَّذینَ کفَروا اَنَّ السَّموتِ والاَرضَ کانَتا رَتقـًا فَفَتَقنهُما...». (سوره انبیاء/۳۰)
این صفت الهى به صورت اسمى نیز در دعای جوشن کبیر آمده است: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِاسْمِک یا خَالِقُ یا رَازِقُ یا نَاطِقُ یا صَادِقُ یا فَالِقُ یا فَارِقُ یا فَاتِقُ یا رَاتِقُ یا سَابِقُ یا سَامِق».[۲]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد ۲۱، صفحه ۴۹۹.