ضمرة بن ابی العیص
نسخهٔ تاریخ ۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۴۰ توسط مرضیه الله وکیل جزی (بحث | مشارکتها)
«ضمرة بن ابی العيص» از قبيله خزاعه و از مؤمنان به پيامبر صلى الله عليه و آله در مكه بود.[۱] برخى مفسّران، شأن نزول آيات 97 تا 100 سوره نساء(4) را در پى آن دانسته اند كه پس از وجوب هجرت بر مسلمانان «ضمره» به رغم بيمارى، خواستار مهاجرت از مكه به مدينه شد كه در بين راه از دنيا رفت و با نزول آيات ياد شده، پاداش اين گونه افراد بر خدا دانسته شد.[۲]
پانویس
منابع
- فرهنگ قرآن، جلد 19، صفحه 145.