سعد بن عباده
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
سَعد بن عبادة بن دليم انصارى خزرجى مدنى از اصحاب پيامبر اسلام كه در بيعت عقبه دوم شركت داشت و پيغمبر او را به رياست بنى‌ساعده از قبيله خزرج برگزيد. وى مردى سخاوتمند و سفره‌دار و غيرتمند بود و در آغاز هجرت كمك‌هاى مالى فراوانى به مهاجران نمود و در دوران زندگى پيغمبر صلی الله علیه و آله در مدينه گام‌هاى ارزنده‌اى در راه اسلام برداشت ولى روز وفات پيغمبر صلی الله علیه و آله حب رياست وى را بر اين داشت كه بزرگترين جنايت تاریخ اسلام را او بنيان نهد چه واقعه سقيفه بنى‌ساعده كه حق را از مسير اصلى خود منحرف ساخت از او آغاز گرديد.
گرچه وى خود از اين كار طرفى نبست و ديگران بر سر كار آمدند (به «سقيفه» رجوع شود) وى با ابوبكر بيعت ننمود و آن‌ها هم از بيم شورش قبيله خزرج بر او سخت نگرفتند و در زمان عمر به شام هجرت كرد و در حوران شام به سال 14 يا 15 شب هنگام به تير مغيرة بن شعبه فرستاده، عمر ترور شد و بعداً شيوع يافت كه جنيان او را كشته‌اند.
روزى ابوحنيفه به مؤمن طاق گفت: اگر على حقى داشت چرا پس از رحلت رسول حق خويش را مطالبه ننمود؟ مؤمن طاق گفت: ترسيد كه جنيان او را بكشند، چنان كه آن‌ها سعد بن عباده را به تير مغيره كشتند. (بحارالانوار: 47/399)
منبع
سید مصطفی حسینی دشتی, معارف و معاریف
