ابن قبه

این صفحه مدخلی از دائره المعارف معارف و معاریف است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

ابوجعفر محمد بن عبدالرحمن رازى ، معروف به «ابن قِبَة» : فقيه و متكلم شيعى در قرن چهارم هجرى ، وى شاگرد ابوالقاسم احمد بن عبدالله كعبى (م 317 ق) و تقريبا معاصر كلينى (م 9/328 ق) بوده است ، در فن بحث و استدلال مهارتى بسزا داشته . در آغاز معتزلى بود و سپس به مذهب تشيع گرائيد ، وى با ابوالقاسم بلخى متكلم معروف معاصر بوده . گويند : پنجاه بار پياده به سفر حج رفت . ابن بطه از وى كسب دانش نمود و ابوالحسن سوسنجردى از او روايت كرده است .

اوراست كتابهاى : الانصاف و الامامة . (فهرست ابن النديم و دائرةالمعارف تشيع و لغتنامه دهخدا)

منابع

سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاريف