امامزاده فضل بن موسی جهرم

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
امامزاده فضل بن موسی، جهرم

امامزاده «فضل بن موسی بن جعفر (علیه السلام)» مشهور به «شاهزاده فضل»، از نوادگان امام موسی کاظم (علیه السلام) است که حرم شریف ایشان در شهرستان جهرم استان فارس قرار دارد.


ورود فضل بن موسی به جهرم

کاروانی از اهل بیت (علیهم السلام) همراه با حضرت فاطمه معصومه (علیهاالسلام) جهت دیدار با امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) از مدینه عازم ایران شدند که خبر شهادت امام رضا (ع) در نزدیکی شهر قم به ایشان رسید. به دستور حضرت معصومه(س) کاروان راهی شهر قم شد و طولی نکشید که ایشان بر اثر بیماری درگذشت و یا بنا به برخی اقوال بر اثر مسمومیت به شهادت رسید. از طرفی دستگاه حاکم، دستوری را به والیان شهرهای مختلف صادر کرد تا خاندان اهل بیت را در هر کجا مشاهده نمودند فورا به شهادت برسانند. و به این ترتیب امامزادگانی که همراه با حضرت معصومه(س) به ایران آمده بودند، به ناچار متفرق شدند و هر کدام به منطقه ای عزیمت کرده، به صورت ناشناس به زندگی ادامه دادند؛ امّا تعداد زیادی از آنها شناسایی شدند و به شهادت رسیدند.

عده ای از این بزرگواران نیز راهی استان فارس شدند که احمد بن موسی (شاهچراغ) (علیه السلام) مشهورترین آنها است. نقل می کنند که فضل بن موسی (علیه السلام) به جهرم آمد و در بیرون از شهر در منطقه خارقان سکنی گزید. منطقه خارقان (شهرک فاطمیه) که در گذشته از شهر فاصله زیادی داشته است، به علت وجود قنات معروف خارقان، زمینهای کشاورزی بسیاری داشت؛ از این رو امامزاده فضل علیه السلام به صورت ناشناس به کشاورزی می پردازد.

به مرور زمان مردم به این امامزاده بزرگوار علاقه مند شدند و آوازه علم و تقوای وی در سرتاسر شهر پیچید، تا اینکه حاکم شهر نیز از آن باخبر شد و هنگامی که از هویت واقعی وی آگاه شد، گروهی را مأمور به شهادت رساندن ایشان کرد. سرانجام یکی از مأمورین هنگامی که فضل بن موسی بن جعفر علیه السلام از شدّت خستگی کار روزانه در کنار جوی آب به خواب رفته بود، با ضربات بیل ایشان را به شهادت رسانید. فردای آن روز کشاورزان متوجّه پیکر مقدّس او که مظلومانه به خون غلطیده بود، شدند و در همان مکان (خارقان) به خاک سپردند.

ساختمان این بنای معنوی مربوط به قرن نهم هجری است. این زیارتگاه دارای گنبد آجری ساده و بلندی است و ساختمان آن شامل بقعه ای کوچک و ساده بوده که درون آن فاقد تزیینات و کاشی کاری است. سنگ قبر این امامزاده در سال ۸۰۶ هجری به دستور سلطان محمد سلجوقی در اصفهان ساخته شده و به جهرم انتقال یافته است.

منابع