ضریح

در لغتنامه دهخدا در مورد معنی لغت ضریح آمده است : ضریح: گور. قبر. قبر بی لحد. گور بی لحد. مغاکی که در میان گور سازند برای مرده . شکاف میان گور یا در یک جانب آن یا بی شکاف ... خانه ٔ چوبین و مشبک و یا از مس و نقره و جز آن که بر سر قبر امامی یا امام زاده ای سازند.

در فرهنگ دينى، ضريح قبور اولياء خدا مقدس و متبرك است و آن را مى‌بوسند و كنارش به زيارت مى‌پردازند و هنرمندان و صنعتگران مسلمان در ساختن و پرداختن ‌ضريح، ظريفكاري هاى جالبى دارند.

منابع

لغت نامه دهخدا

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.