هجوم مسلمانان به دمشق در عصر خلیفه اول
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:16 محرم |
| سال ۱۴ هجری قمری |
مسلمانان در عصر خلیفه اول - ابوبکر بن ابی‌قحافه - پس از پیروزی‌هایی که در نبرد با مسیحیان و سپاهیان روم در جبهه‌های غرب و مناطق شام، همانند أجنادین، بُصری و مرج صُفّر بدست آورده بودند، نیروهای خویش را برای فتح شهر بزرگ و تاریخی دمشق (مرکز شام) متمرکز کردند. آنان در شانزدهم محرم سال ۱۴ قمری به دمشق هجوم آورده و آن را از چند سو به محاصره خویش درآوردند.
مدافعان شهر، تمامی درهای شهر را بر روی مسلمانان بسته و در داخل شهر سنگربندی کرده و آماده نبرد با مسلمانان شدند. خالد بن ولید از سوی ابوبکر، فرماندهی مسلمانان مبارز منطقه شام را بر عهده داشت و به مدت شش ماه، این شهر را در محاصره خویش نگه داشت. سرانجام با آنان معاهده‌ای بست و طی صلحنامه‌ای آن را به سوی مسلمانان گشود.
در همان ایام، ابوبکر از دنیا رفته و عمر بن خطاب جانشین وی گردید. از نخستین اقدامات عمر بن خطاب، برکناری خالد بن ولید از فرماندهی سپاه شام و نصب ابوعبیده جراح به جای وی بود. ولی ابوعبیده، به خاطر مصالحی امارت و فرماندهی خویش را تا پایان فتح دمشق پنهان نگه داشت.
فتح دمشق در ماه رجب سال چهاردهم قمری، در عصر عمر بن خطاب به وقوع پیوست و این واقعه، ضربه سنگینی بر امپراتوری روم شرقی وارد ساخت و زمینه مناسبی برای پیشرفت‌های بعدی مسلمانان گردید.[۱]
پانویس
- ↑ تاریخ دمشق (ابن عساکر)، ج ۲، ص ۱۰۰؛ فتوح البلدان (بلاذری)، ص ۱۶۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۵۰۱.
منابع
- مؤسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام.
