سنگابخانه
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محلى كه يك يا چند ظرف بزرگ سنگى براى نوشيدن آب سرد، در ايام عزادارى سیدالشهداء علیه السلام در آن نهاده مى‌شد و سقاها، آماده آب دادن به عزاداران و هيئت هاى سينه زنى بودند.
معمولا در محوطه‌اى بود كه روى آن چادر مى‌زدند و اطرافش را با پارچه سياه و كتيبه‌هاى مخصوص و عكس و شمايل مى‌پوشاندند و در آنجا نگهبان و شبخواب مى‌گذاشتند. سنگاب، ظرف سنگى بزرگى بود كه مقدار زيادى آب مى‌گرفت و از يك پاره‌سنگ تراشيده مى‌شد و در مسجدها و تكايا براى آشاميدن يا وضو گرفتن مى‌گذاشتند.
دهخدا مى‌نويسد: «ظرف بزرگ از سنگ تراشيده كه يك كر و بيشتر آب گيرد و در مساجد و امامزاده‌ها نهند».[۱]
پانویس
- ↑ لغت نامه، دهخدا.
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
