ولید بن عبدالملک
ابوالعباس وليد بن عبدالملك بن مروان بن حكم اموي كه نام مادرش "ولاده بنت عباس بن حزن عبسي" بود، پس از درگذشت پدرش عبدالملك بن مروان و دفن بدنش در بيروني باب جابيه صغير واقع در دمشق، يك راست به مسجد رفت و پس از سخنراني از مردم شام براي خويش بيعت گرفت. وي همانند بسياري از خلفاي اموي مستبد، سخت‌گير و خشن بود و ابن كثير درباره‌اش گفت: و كان جباراً عنيداً.[۱]
شايان ذكر است كه امام علي بن الحسين علیه‌السلام، معروف به امام زين العابدين علیه‌السلام در ايام خلافت وليد به دستور او و يا به دستور برادرش هشام بن عبدالملك مسموم و بر اثر آن در محرم سال 95 قمري در مدينه منوره به شهادت رسيد.[۲]
وليد بن عبدالملك ساختمان مسجد جامع دمشق را تجديدبنا كرد و براي ساختمان آن به مدت ده سال تلاش كرد و هنگامي كه ساختمان مجلل و زيباي مسجد پايان يافت و به بهره‌برداري رسيد، عمر وليد بن عبدالملك نيز پايان يافت.[۳]
پانویس
- ↑ البدايه والنهايه (ابن كثير)، ج 9، ص 85.
- ↑ منتهي الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 2، ص 39.
- ↑ البدايه والنهايه، ج 1، ص 84؛ تاريخ اليعقوبي، ج 2، ص 283.
منابع
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
