ساربان کاروان حسینی

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

روايت ‌شده است: يكى از شتربانان كاروان حسينى پس از شهادت امام، به طمع ‌برداشتن بند زير جامه آن حضرت، دوباره به مقتل آن امام بازگشت و آن حضرت را سربريده و خونين يافت.

دست برد تا آن بند را بردارد كه دست امام برآمد و بر دست او زد و مانع شد. كاردى درآورد و انگشت‌ يا دست‌ حضرت را بريد تا آن بند را برگيرد. امام‌ دست چپ را برآورد، دست چپ را هم بريد.

اين شخص، بعدا چهره‌اش سياه شد و در راه مكه فرياد برمى‌آورد كه: «ايها الناس! دلونى على اولاد محمد». نام او را «بريدة بن ‌وائل‌» گفته‌اند.

اين قضيه به صورت هاى ديگر هم در برخى كتب نقل شده است، از جمله ‌درباره كسى به نام ابحر بن كعب كه لباس از تن آن حضرت درآورد و او را عريان نهاد. بعدا دستانش مثل دو چوب خشك، خشكيد. اما نمى‌توان به صحت آنها اطمينان يافت.

در نقل ها، گاهى قضيه انگشت و انگشتر هم آمده است و اين كه، بجدل بن سليم انگشت را با انگشتر قطع كرد و انگشتر را به غارت برد.

 

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.