سوره سجده
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
اين سوره به «سجده لقمان» نيز ناميده شده تا با سوره «حم سجده» (سوره فصلت)اشتباه نگردد و اين سوره به اتفاق تمامى مفسرين در مكه نازل شده بجز سه آيه كه در مدينه آمده و آن «أَفَمَنْ كانَ مُؤْمِناً كَمَنْ كانَ فاسِقاً لايَسْتَوُونَ» تا آخر آيه سوم مي باشد.
محتویات
عدد آيات
تعداد آیات اين سوره از نظر اهل بصره 29 آيه و از نظر ديگران 30 آيه خواهد بود. متأخران از قراء كوفه «الم» را يك آيه و نيز قراء حجاز و شام آن را آيه‌اى شمرده‌اند.
فضيلت اين سوره
ابى بن كعب از پيامبر اسلام صلی الله علیه و آله روايت كند كه فرمود: آن كه سوره «الم تنزيل» و سوره «تبارك الذى...» را بخواند گويا شب قدر را احياء گرفته است.
ليث بن ابى زبير از جابر و او گويد كه رسول خدا صلی الله علیه و آله شب ها نمى‌خوابيد تا اين دو سوره «الم تنزيل و تبارك الذى...» را قرائت مي نمود.
ليث گويد: اين روايت را براى طاوس گفتم سپس او گفت كه اين دو از تمامى سوره‌هاى قرآن ارجمندتر باشد و هر كس آن دو را بخواند شصت حسنه براى او نوشته شده و شصت گناه محو مي گردد و منزلتش به شصت درجه بالا مي رود.
حسين بن ابى علاء از امام صادق علیه السلام روايت نموده كه فرمود آن كه سوره سجده را در هر شب جمعه بخواند خداوند در قيامت نامه عملش را بدست راستش داده و او را به مرحله حساب گناهان نياورد و از دوستان محمد صلی الله علیه و آله و اهل بيتش خواهد بود.
منابع
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج19، ص203.
پیوست
