زیارت عاشورا
از زمان‌هاى بسیار مناسب و با فضیلت براى زیارت امام حسين علیه السلام، روز عاشورا است. چه به صورت حضورى و رفتن به دیدار مرقد سیدالشهدا علیه السلام در کربلا و چه خواندن زیارتنامه از دور.
امام صادق علیه السلام فرمود: «من زار الحسین علیه السلام یوم عاشورا وَجبت له الجنة».[۱] کسى که حسین علیه السلام را روز عاشورا زیارت کند، بهشت براى او واجب است.
در حدیث دیگرى زیارت آن روز، مانند به خون خویش غلتیدن پیش روى آن حضرت به شمار آمده است: «من زار قبر الحسین یوم عاشورا کان کمن تشحّط بدمه بین یدیه».[۲]
متن زیارتنامه‌‌اى هم که از سوى ائمه علیهم السلام دستور به خواندن آن داده شده، به «زیارت عاشورا» شهرت یافته است و خواندن همه وقت و همه روز آن، آثار و برکات زیادى دارد.
این زیارت را امام باقر علیه السلام به علقمة بن محمد حضرمى آموخته که هرگاه خواست از دور و با اشاره آن امام را زیارت کند، پس از دو رکعت نماز زیارت، چنین بخواند: «السلام علیک یا ابا عبدالله، السلام علیک یابن رسول الله...»[۳] تا آخر، که در کتب زیارت آمده است.
این زیارت، تجدید عهد همه روزه پیرو حسین بن على علیه السلام با مولاى خویش است که همراه با «تولّی» و «تبرّی» است و خط فکرى و سیاسى زائر را در برابر دوستان و دشمنان اسلام و اهل بیت، ترسیم مى‌کند و اعلام همبستگى و سلم و صلح با موافقان راه حسین علیه السلام و اعلان جنگ و مبارزه با دشمنان حق است.
«زیارت عاشورا» ولایت خون و برائت شمشیر است و تسلیم دل و یارى در صحنه است تا عشق درونى به جهاد بیرونى بیانجامد و نفرت قلبى به برائت علنى برسد. زیارت عاشورا، منشور «تولّى» و «تبرّى» نسبت به جریان حق و باطل در همه جا و همه زمانهاست.
پانویس
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
پیوندها
