سوره ابراهیم
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
منبع: ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج13، ص: 92
نویسنده فضل بن حسن طبرسی
ابن عباس و قتاده و حسن گويند: اين سوره مكی است بجز دو آيه آن كه در باره كشته‌گان بدر نازل شده است: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ كُفْراً ... وَ بِئْسَ الْقَرارُ» (28 و 29)
شماره آيات:
بنا بر عدد شامى 55 و بنا بر عدد حجازى 54 و بنا بر عدد كوفى 52 و بنا بر عدد بصرى 51 آيه است (بموارد اختلاف، در جاى خود اشاره خواهيم كرد).
فضيلت سوره:
ابى بن كعب گويد: پيامبر گرامى اسلام فرمود: هر كس سوره ابراهيم و حجر بخواند، ده حسنه به او داده مى‌شود به اندازه همه كسانى كه بت‌ها را پرستيده يا نپرستيده‌اند. عيينة بن مصعب از امام صادق علیه السلام روايت كرده است كه: هر كس سوره ابراهيم و حجر را در دو ركعت نماز در هر جمعه بخواند، فقر و جنون و سختى به او نمى‌رسد.
پیوست
