سال قمری
«سال قمری» شامل دوازده ماه قمری است که هر ماه قمر ی جدید بار رویت هلال ماه نو شروع می شود، و هرگز از ۳۰ شبانه روز تجاوز نمی کند و از ۲۹ روز هم کمتر نمی باشد. برای تعداد روزهای ماه، توالی منظمی وجود ندارد؛ از این‌رو ممکن است که حداکثر سه ماه متوالی ۲۹ روزه و نیز حداکثر سه ماه متوالی سی روزه محسوب شوند، گرچه رخ دادن چهار ماه متوالی سی روزه نیز غیرممکن نیست.[۱]
اما در محاسباتی که ستاره‌شناسان برای به دست آوردن برابر روزها با گاه‌شماری شمسی و استخراج تقویم‌های سالانه انجام می‌داده‌اند، ماهها به طور متوالی ۳۰ روزه و ۲۹ روزه محاسبه شده‌اند.[۲]
همچنین برای اعمال سال کبیسه در این گاه‌شماری، طبق قاعده‌ای در یک دوره سی ساله، یازده سال کبیسه محاسبه و برابر آن یک روز به ماه ذی الحجه اضافه می‌‌شده است. بسیاری از ستاره‌شناسان از جمله خواجه نصیرالدین طوسی،[۳] آرایه این سالهای یازده گانه کبیسه را با اختلاف نظر در مورد پانزدهمین و شانزدهمین سال ذکر کرده‌اند.[۴]
پانویس
- ↑ عبداللهی، ۱۳۶۵ ش، ص ۳۰.
- ↑ نک: نصیرالدین طوسی، زیج ایلخانی، گ ۱۴ ر؛ رویانی لاهیجی، گ ۱۰ر؛ عبداللهی، ۱۳۶۵ش، ص ۳۱.
- ↑ رویانی لاهیجی، همان.
- ↑ تاریخ تقویم در ایران و کشورهای اسلامی، مرکز تقویم دانشگاه تهران، بخش گاه‌شماری در کشورهای عربی
پیوند
