آیه 37 سوره بقره/2 را «آیه توبه» نامیده‌اند.[۱] بر اساس این آیه، حضرت آدم علیه‌السلام (پس از آن كه دچار لغزش شد و از درخت ممنوع خورد) از پروردگارش كلماتى را دریافت و خداوند توبه او را پذیرفت:
فَتَلَقَّى آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
[2–37] (مشاهده آیه در سوره)
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 379
