لبن
نسخهٔ تاریخ ۱۴ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۶ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکتها)
لبن در زبان عربی به معنای شير است، و آن اسم جنس است. جمع: البان.
محتویات
لبن در قرآن
«و انّ لكم فى الانعام لعبرة نسقيكم مما فى بطونه من بين فرث و دم لبناً خالصاً سائغا للشاربين».[۱]
لبن در روایات
عن جعفر (ع) عن ابيه: «ان عليّاً كان يستحبّ ان يفطر على اللبن».[۲]
عن ابى عبدالله (ع): «نهى النبى (ص) ان يشاب اللبن بالماء للبيع».[۳]
رسول الله(ص): «توقّوا على اولادكم من لبن البغىّ من النساء والمجنونة ، فان اللبن يُعدى».[۴]
علىّ (ع): «اذا ضعف المسلم فليأكل اللحم واللبن ... حسو اللبن شفاء من كلّ داء».[۵]
ابوعبدالله (ع): «كان النبىّ (ص) اذا شرب اللبن قال: اللهم بارك لنا فيه و زدنا منه».[۶]
عنه (ع) : «اللبن طعام المرسلين».[۷]
پانویس
منبع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.