آیه 214 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | ==متن | + | ==متن آيه== |
| − | + | {{قرآن در قاب|«أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تَدْخُلُواْ الْجَنَّةَ وَ لَمَّا يَأْتِكُم مَّثَلُ الَّذِينَ خَلَوْاْ مِن قَبْلِكُم مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء وَ زُلْزِلُواْ حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ مَعَهُ مَتَى نَصْرُاللّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَاللّهِ قَرِيبٌ».|سوره=2|آیه=214}} | |
| + | |||
| + | ==ترجمه آیه== | ||
آيا پنداشتيد كه داخل [[بهشت]] مى شويد و حال آن كه هنوز مانند آنچه بر سر پيشينيان شما آمد بر سر شما نيامده است. آنان دچار سختى و زيان شدند و به هول و تكان درآمدند تا جايى كه [[پيامبر خدا]] و كسانى كه با وى [[ايمان]] آورده بودند، گفتند: پيروزى خدا كى خواهد بود هشدار كه پيروزى خدا نزديك است. | آيا پنداشتيد كه داخل [[بهشت]] مى شويد و حال آن كه هنوز مانند آنچه بر سر پيشينيان شما آمد بر سر شما نيامده است. آنان دچار سختى و زيان شدند و به هول و تكان درآمدند تا جايى كه [[پيامبر خدا]] و كسانى كه با وى [[ايمان]] آورده بودند، گفتند: پيروزى خدا كى خواهد بود هشدار كه پيروزى خدا نزديك است. | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۵۶
متن آيه
ترجمه آیه
آيا پنداشتيد كه داخل بهشت مى شويد و حال آن كه هنوز مانند آنچه بر سر پيشينيان شما آمد بر سر شما نيامده است. آنان دچار سختى و زيان شدند و به هول و تكان درآمدند تا جايى كه پيامبر خدا و كسانى كه با وى ايمان آورده بودند، گفتند: پيروزى خدا كى خواهد بود هشدار كه پيروزى خدا نزديك است.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسی» گوید: سدى و قتادة و سايرين از اهل تفسير گويند: كه اين آيه در روز خندق نازل شده است. هنگامى كه مسلمين در مدينه محصور شده و ترس آن‌ها در جنگ مزبور شديد گرديد و خداوند به آن‌ها صبر و پايدارى و وعده پيروزى داد.[۳][۴]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 74.
- ↑ چنان كه در تفسير عبدالرزاق نيز از قتاده روايت شده است.
- ↑ صاحبان روض الجنان و مجمع البيان بنا به نقل از عطا چنين گويند: چون رسول خدا صلی الله علیه و آله با اصحاب به مدينه مهاجرت كرده بودند در كمال فقر بسر برده و از ديار و اموال خود چشم پوشيده بودند. سپس اين آيه براى آنان نازل گرديد و نيز گويند: در غزوه احد نازل شده موقعى كه عبدالله بن ابى به اصحاب پيامبر گفته بود براى چه خود را به كشتن مي‌دهيد. اگر محمد پيامبر مى بود و از طرف خدا مبعوث مي‌شد اين طور گرفتار نمى گرديد.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
