آیه 267 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن و ترجمه آیه== | |
| − | |||
| − | ''' | + | '''«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ».'''{{محل آیه|محل=2:267}} |
| − | + | اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهاى پاكيزه اى كه بدست آورده‌ايد و از آنچه براى شما از زمين برآورده‌ايم، انفاق كنيد و در پى ناپاك آن نرويد كه (از آن) انفاق نماييد، در حالى كه آن را (اگر به خودتان مى دادند) جز با چشم پوشى (و بى ميلى) نسبت به آن، نمى گرفتيد و بدانيد كه خداوند، بى نيازِ ستوده (صفات) است. | |
| − | + | ==نزول== | |
| − | + | '''محل نزول:''' | |
| − | ==پانویس == | + | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> |
| − | <references /> | + | |
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 98.</ref> | ||
| + | |||
| + | «[[شیخ طوسی]]» گوید: [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام و براء بن عازب و حسن بصرى و قتادة گويند: كه اين آيه درباره كسانى نازل گرديد كه از ميوه هاى مانده و پست و بد، [[صدقه]] مي‌دادند.<ref> حاكم و ترمذى و ابن ماجه و ديگران از علماى عامه از براء و نيز ابوداود و نسائى از سهل بن حنيف همين موضوع را با اندك اختلافى ذكر نموده اند.</ref><ref> عياشى در تفسير خود از عبدالله بن سنان او از [[امام صادق]] عليه‌السلام نقل نمايد كه در زمان پيامبر عده اى از خرماهاى بسيار بد به نام جعرور و معافارة تصدق مي‌نمودند. سپس اين آيه درباره آنان نازل گرديد و نيز نظير اين [[حديث]] در تفسير برهان از ابوبصير و رفاعة از امام صادق عليه‌السلام هم روايت گرديده است و صاحب تفسير مجمع البيان از امام صادق عليه‌السلام روايت كرده كه اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه از رباهائى كه در جاهليت گرفته بودند، تصدق مي‌دادند و خداوند آن‌ها را نهى فرمود و دستور داد كه صدقه را از مال پاك و [[حلال]] بدهند.</ref><ref> حاكم از جابر روايت كند كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله دستور فرموده بود كه [[زكات فطره]] را به صاعى از تمر بدهيم، مردى خرماى پست و بدى آورده بود و اين آيه نازل گرديد و نيز ابن ابى‌حاتم از ابن عباس نقل نمايد كه اصحاب [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله از طعام ارزان خريدارى مي‌كردند و تصدق مي‌دادند سپس اين آيه نازل گرديد.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پیوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره بقره]] | ||
| + | * [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲۸ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۲۲
محتویات
متن و ترجمه آیه
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ».(مشاهده آیه در مصحف)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهاى پاكيزه اى كه بدست آورده‌ايد و از آنچه براى شما از زمين برآورده‌ايم، انفاق كنيد و در پى ناپاك آن نرويد كه (از آن) انفاق نماييد، در حالى كه آن را (اگر به خودتان مى دادند) جز با چشم پوشى (و بى ميلى) نسبت به آن، نمى گرفتيد و بدانيد كه خداوند، بى نيازِ ستوده (صفات) است.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسی» گوید: امام على مرتضى عليه‌السلام و براء بن عازب و حسن بصرى و قتادة گويند: كه اين آيه درباره كسانى نازل گرديد كه از ميوه هاى مانده و پست و بد، صدقه مي‌دادند.[۳][۴][۵]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 98.
- ↑ حاكم و ترمذى و ابن ماجه و ديگران از علماى عامه از براء و نيز ابوداود و نسائى از سهل بن حنيف همين موضوع را با اندك اختلافى ذكر نموده اند.
- ↑ عياشى در تفسير خود از عبدالله بن سنان او از امام صادق عليه‌السلام نقل نمايد كه در زمان پيامبر عده اى از خرماهاى بسيار بد به نام جعرور و معافارة تصدق مي‌نمودند. سپس اين آيه درباره آنان نازل گرديد و نيز نظير اين حديث در تفسير برهان از ابوبصير و رفاعة از امام صادق عليه‌السلام هم روايت گرديده است و صاحب تفسير مجمع البيان از امام صادق عليه‌السلام روايت كرده كه اين آيه درباره قومى نازل گرديد كه از رباهائى كه در جاهليت گرفته بودند، تصدق مي‌دادند و خداوند آن‌ها را نهى فرمود و دستور داد كه صدقه را از مال پاك و حلال بدهند.
- ↑ حاكم از جابر روايت كند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور فرموده بود كه زكات فطره را به صاعى از تمر بدهيم، مردى خرماى پست و بدى آورده بود و اين آيه نازل گرديد و نيز ابن ابى‌حاتم از ابن عباس نقل نمايد كه اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله از طعام ارزان خريدارى مي‌كردند و تصدق مي‌دادند سپس اين آيه نازل گرديد.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
