شهوت رانی: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (بخش بندی و تعیین رده و مرتب کردن) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | == تعريف: == | |
| + | |||
| + | شهوت پرستی، تمايل افراطی به درك لذت و خواهش نفس، بدون اختصاص به شهوت جنسی، گرچه در خصوص شهوت جنسی نيز به كار می رود. شهوت پرستی با درك لذت فرق می كند، اولی لذت جوئی نامشروع و حرام؛ دومی لذت جوئی مشروع و حلال؛ اما اگر در مشروع آن، افراط و زياده روی شود، آن نيز شهوت پرستی است. | ||
| + | ==شهوت پرستی در روایات امیر مومنان علی علیه السلام== | ||
| − | ''' | + | '''لا تسكن الحكمة قلبا مع شهوة.''' |
| − | + | حكمت و دانش، در قلبی كه جای شهوت پرستی است، ساكن نمی شود.([[غررالحكم]] ص58) | |
| − | + | '''عبد الشهوة أسير لا ينفك أسره.''' | |
| − | + | برده ی شهوت، چنان اسير است كه هرگز روی آزادی (انسانيت) را نخواهد ديد.(غررالحكم ص305) | |
| − | + | '''من زادت شهوته قلت مروته.''' | |
| − | + | كسی كه شهوات او، فزونی يابد، شخصيت انسانی او كم می شود. | |
| − | + | '''من اتبع هواه أردی نفسه.''' | |
| − | + | كسی كه از هوای نفسش تبعيت كند، نفسش را به پستی و رذالت، كشانده است.(غررالحكم ص306) | |
| − | + | '''للمؤمن ثلاث ساعات فساعة يناجي فيها ربه و ساعة يرم معاشه و ساعة يخلی بين نفسه و بين لذتها فيما يحل و يجمل.''' | |
| − | ( | + | انسان با ايمان، ساعات زندگيش را به سه بخش تقسيم می كند؛ قسمتی را صرف مناجات با پروردگارش می كند و قسمت ديگر را در راه اصلاح معاش و به زندگی اش به كار می گيرد و قسمت سوم را به بهره گيری از لذت های حلال و دلپسند، اختصاص می دهد.([[بحار الانوار]] ج91 ص94) |
| − | + | [[رده:اخلاق فردی]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[رده:صفات ناپسند]] | [[رده:صفات ناپسند]] | ||
نسخهٔ ۱۴ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۴۸
تعريف:
شهوت پرستی، تمايل افراطی به درك لذت و خواهش نفس، بدون اختصاص به شهوت جنسی، گرچه در خصوص شهوت جنسی نيز به كار می رود. شهوت پرستی با درك لذت فرق می كند، اولی لذت جوئی نامشروع و حرام؛ دومی لذت جوئی مشروع و حلال؛ اما اگر در مشروع آن، افراط و زياده روی شود، آن نيز شهوت پرستی است.
شهوت پرستی در روایات امیر مومنان علی علیه السلام
لا تسكن الحكمة قلبا مع شهوة.
حكمت و دانش، در قلبی كه جای شهوت پرستی است، ساكن نمی شود.(غررالحكم ص58)
عبد الشهوة أسير لا ينفك أسره.
برده ی شهوت، چنان اسير است كه هرگز روی آزادی (انسانيت) را نخواهد ديد.(غررالحكم ص305)
من زادت شهوته قلت مروته.
كسی كه شهوات او، فزونی يابد، شخصيت انسانی او كم می شود.
من اتبع هواه أردی نفسه.
كسی كه از هوای نفسش تبعيت كند، نفسش را به پستی و رذالت، كشانده است.(غررالحكم ص306)
للمؤمن ثلاث ساعات فساعة يناجي فيها ربه و ساعة يرم معاشه و ساعة يخلی بين نفسه و بين لذتها فيما يحل و يجمل.
انسان با ايمان، ساعات زندگيش را به سه بخش تقسيم می كند؛ قسمتی را صرف مناجات با پروردگارش می كند و قسمت ديگر را در راه اصلاح معاش و به زندگی اش به كار می گيرد و قسمت سوم را به بهره گيری از لذت های حلال و دلپسند، اختصاص می دهد.(بحار الانوار ج91 ص94)
