المختار من مناقب الأخیار (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی « بندانگشتی|المختار من کلمات الإمام المهدي(علیه‌السلام) == م...» ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Ketab125.jpg|بندانگشتی|المختار من کلمات الإمام المهدي(علیه‌السلام)]]
+
[[پرونده:Ketab125.jpg|بندانگشتی|المختار من مناقب الأخیار]]
 +
'''المختار من مناقب الاخيار''' تألیف [[ابن اثیر، مبارک بن محمد|ابن اثير جزرى]] (متوفى 606ق) به زبان عربى، در شرح حال صحابه و تابعين و بسيارى ديگر از شخصيت‌هاى مسلمان است. نويسنده به گفته خود بر آن بوده است كه اخبار و آثار صحابه و تابعين را با حذف سند از لابلاى كتاب‌هاى نگارش يافته، بر حسب ذوق و سليقه خود گردآورد.
  
 +
== ساختار==
  
== معرفى اجمالى ==
 
'''المختار من كلمات الامام المهدى(عج)'''، اثر شيخ محمداسماعيل غروى، منتخبى از كلمات، توقيعات و احاديث روايت‌شده از حضرت حجت(ع)، همراه با شرح و بيان آن‌ها مى‌باشد.
 
  
كتاب، به زبان عربى و در سال 1413ق، نوشته شده است.
+
كتاب كه در شش جلد منتشر شده است. جلد نخست كتاب مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم دكتر حسن محمد النابوده، مقدمه و زندگينامه مؤلف به قلم محققان؛ مأمون الصاغرجى، عدنان عبدربه و محمد اديب الجادر و نيز خطبه مؤلف مى‌باشد. متن كتاب در دو بخش (قسم) تدوين شده كه بخش اول مشتمل بر سه باب و هر باب مشتمل بر فصولى است و بخش دوم نيز دو باب را در بردارد. جلد آخر كتاب نيز به فهارس اختصاص دارد.  
  
نويسنده، انگيزه تأليف را، نشر علوم اهل بيت(ع)، اشاره به زيبايى‌هاى كلام آن‌ها و زنده كردن امر ايشان، ذكر كرده است.
+
== گزارش محتوا==
  
== ساختار ==
 
  
 +
تقريباً تمام كسانى كه به شرح حال ابن اثير پرداخته‌اند از اثرى با همين عنوان از وى نام برده‌اند. اين كتاب به شرح حال صحابه و تابعين و كسانى كه بعد از ايشان مى‌زيسته‌اند اختصاص يافته و در آن مؤلف به يادكرد پاره‌اى از مناقب و فضائل و نيز اخبار و آثار ايشان پرداخته و از روش زندگانى زاهدانه ايشان سخن گفته است. مؤلف در اين اثر درباره زهد و عبادت ايشان مطالبى را بيان كرده و بخشى از گفته‌هاى ايشان را كه به نثر بليغ آمده ذكر نموده است. همچنين از التزام ايشان به كتاب الهى و سنت نبوى و نيز ترك هواو هوس و بدعت‌گزارى سخن گفته است. در واقع موضوع اين كتاب بيشتر به موضوع كتاب‌هايى كه درباره مواعظ از سوى صوفيه به نگارش درآمده شباهت دارد؛ از اين‌رو مى‌توان موارد عديده‌اى از متن كتاب را در آثارى چون [[طبقات الصوفية (للسلمي)|طبقات الصوفيه]] ابوعبدالرحمن سلّمى، حلية الاولياء [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] و صفوة الصفوة [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزى]] يافت.
  
كتاب با مقدمه مؤلف آغاز و مطالب در سه جلد ارائه شده است.
+
مؤلف بخش اول كتاب را به شرح حال كسانى كه اسامى آنان شناخته شده و بخش دوم را به شرح حال افرادى كه نام آنان براى ما معلوم نيست اختصاص داده است.
  
نويسنده، در اين مجموعه مفصل، 500 فقره از جملات امام زمان(ع) را كه از ميان احاديث و توقيعات خود آن حضرت(ع) نقل شده‌اند، انتخاب و به ترتيب حروف الفبايى، تنظيم كرده است.
+
بخش نخست كتاب خود داراى سه باب به شرح ذيل است:
  
وى ابتدا، كلمه برگزيده‌اى از روايت يا جملات مربوط به حضرت حجت(ع) را به‌صورت عنوان آورده، پس از ذكر اصل آن، به مصادر آن اشاره نموده و در ادامه، جهت صدور، شرح و تعليقى از خود يا ديگران را ذيل آن، بيان كرده است.
+
باب اول: معرفى عشره مبشّره از صحابه.
  
در پاره‌اى از اوقات نيز به بررسى روات احاديث يا افراد ديگرى كه ارتباطى با آن روايت دارند، پرداخته شده است.
+
باب دوم: معرفى برخى از رجال صحابه و تابعين و تابعين تابعين، به ترتيب حروف الفبا. هر حرف خود به دو فصل منقسم مى‌گردد: فصل اول به صحابه و فصل دوم به تابعين و تابعين ايشان اختصاص يافته است.
  
مؤلف به بسيارى از پرسش‌ها و شبهات القاءشده در اصل مهدويت و حقانيت آن، علائم ظهور، حكومت و قيام امام، ياران و دشمنان وى، خصوصيات و سيره امام(ع)، وكلاء و سفراى دروغين و... در لابه‌لاى بيانات خود، پرداخته است.
+
باب سوم: در معرفى زنان صحابى و غير ايشان، به ترتيب حروف الفباست.
  
در اين اثر، منابع روايت و جملات، پس و پيش آن ذكر و از روايات ديگر در تأييد، توضيح و تفهيم آن كمك گرفته شده است.
+
ترتيب بخش دوم، ترتيبى ويژه است. در اين بخش مؤلف شرح حال افراد را بر اساس نام شهر، يا مكان و جهتى از جهات جغرافيايى كه در شرح حال شخص بدان اشاره شده، مرتب نموده است؛ مثلاً برخى عناوين اين بخش به اين شرح است: بصره، شرق، طرق (راه‌ها) و طواف.
  
== گزارش محتوا ==
+
باب اول اين بخش از كتاب به مردان و باب دوم به زنان اختصاص يافته است.
  
 +
با اينكه ابن اثير در بيشتر آثار خويش اهتمام شديدى به تبويب و ترتيب الفبايى نشان مى‌دهد اما در اين كتاب به اين روش ملتزم نشده است. لكن از آنجا كه به فهرست و ترتيب الفبايى مطالب توجه ويژه‌اى دارد در جاى‌جاى كتاب ارتباط بين بخش‌هاى مختلف كتاب را با ارجاعات برقرار مى‌سازد، از اين‌رو در انتهاى هر حرف، از كنيه‌ها و القابى نام مى‌برد كه شرح و توضيح آنها را به جاى مخصوص خودش، يعنى به جايى كه به شرح اسامى متعلق به آن كنيه‌ها و القاب خواهد پرداخت، ارجاع مى‌دهد.
  
نويسنده در مقدمه، ضمن بيان هدف تأليف و روش آن، به مصادر پنج‌گانه زير، به‌عنوان منبع مطالب، اشاره كرده است:
+
با مطالعه كتاب درمى‌يابيم كه ابن اثير شرح حال متصوفه را نسبت به شرح حال صحابه بيشتر بسط و تفصيل مى‌دهد.
  
#رواياتى كه در ايام حضور يا غيبت، از آن حضرت(ع) شنيده شده است؛
+
== وضعيت كتاب==
#توقيعاتى كه از طرف سفراى اربعه به يادگار مانده است؛
 
#رواياتى كه از افراد مورد اطمينان در زمان سفراى اربعه، مانند احمد بن اسحاق اشعرى، ابراهيم بن محمد همدانى و احمد بن حمزة بن اليسع، ذكر شده است؛
 
#داستان‌هايى كه درباره تشرفات برخى از افراد به محضر آن حضرت(ع) نقل شده است؛
 
#خبرهاى واحدى از آن حضرت كه بين مردم وجود دارد.
 
  
از جمله اين كلمات، داستانى است كه تحت عنوان «ردّوه فإنه رجل صابونىّ» (او را برگردانيد، زيرا او مردى صابونى است)، ذكر شده است. اين داستان، مربوط به مرد عطارى از اهالى بصره است كه در دكان خويش، با ملازمان حضرت حجت(ع) مواجه شده و پس از قسم دادن آن‌ها، به هويتشان پى برده و از ايشان تقاضا مى‌نمايد كه او را به خدمت حضرت ببرند. آن‌ها نيز اين امر را مشروط به پذيرفتن و اذن آن حضرت(ع) كرده و او را با خويش همراه مى‌سازند تا اينكه به ساحل درياى عمان مى‌رسند. آن دو نفر، با بردن نام خداوند، شروع به راه رفتن بر روى دريا كرده و عطار را نيز به اين كار امر مى‌كنند.
 
  
اين مرد عطار كه شوق زيارت معشوق، سراپاى وجودش را گرفته، ولى گوشه‌اى از تعلقات مادى نيز در پستوى دلش خانه كرده بود، خدا را به حق ولى عصر(عج) قسم داده و پا بر روى آب گذاشته و با آن دو همراه مى‌شود، ولى در اثناى راه، باريدن باران، وى را به ياد صابون‌هايى كه براى خشك شدن بر روى بام پهن كرده بود، مى‌اندازد و ياد يار، فراموشش شده و ناگهان در آب فرو مى‌رود.
+
كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم محققان و فهرست‌هاى ذيل مى‌باشد:
  
آن دو مرد، وى را از آب بيرون كشيده و به او عتاب مى‌كنند كه: از فكر هرچه بودى، به‌درآى. تا اينكه به خيمه‌اى بر روى آب مى‌رسند. يكى از آن دو، براى گرفتن اذن، داخل مى‌شود و خود عطار مى‌گويد: شنيدم كه آن حضرت(ع) در پاسخ به اذن ورود من فرمودند: «ردّوه فإنه رجل صابونىّ» و دانستم كه زيارت آن حضرت، مقام شامخى است كه نفس‌هاى آلوده به تعلقات دنيوى، ياراى رسيدن به آن را ندارند.
+
فهرست آيات، احاديث، اعلام، امت‌ها و اقوام و قبائل و گروه‌ها، اماكن، روزهاى مهم و غزوات و وقايع، شعر، رجزها، فهرست تراجم به ترتيبى كه مؤلف ذكر كرده و در نهايت فهرست فهرست‌ها.
  
از ديگر مطالب مطرح‌شده در كتاب، احاديث و توقيعاتى است كه به امور زير، اشاره دارند:
+
== منابع مقاله==
  
تكذيب تعيين‌كنندگان وقت ظهور، تأييد كتاب شريف [[الکافی|كافى]] نوشته مرحوم [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، رجوع به راويان حديث در عصر غيبت، پر شدن زمين از عدل و داد در هنگام ظهور، تكذيب جعفر كذاب، حجت بودن علما بر مردم و حجت بودن آن حضرت(ع) بر ايشان، داخل بهشت نشدن كسى كه عالم به مقام اهل بيت(ع) نباشد، تسبيح خداوند و بيان عظمت او، تعريف شيعه و اشاره به مقام او، درود و سلام به شجره نبوى، اشاره به شأن امام(ع)، بيان داستان انارى كه روى آن به خلافت خلفاى راشدين تصريح شده بود و رسوا شدن وزير ناصبى، خون گريستن آن حضرت(ع) در عزاى سالار شهيدان(ع)، سرزنش كسانى كه اصرار در فهميدن زمان دقيق ظهور را دارند، بيان احكام وضعى و تكليفى بعضى امور، تكذيب غلات و كسانى كه قائلند امام حسين(ع) به شهادت نرسيده است، قبول وجوهات و رد برخى از آن‌ها توسط آن حضرت(ع) و اشاره به مبلغ و صاحب آن‌ها، اشاره به برخى از علائم ظهور و...
 
  
جامعيت مطالب و شيوايى بيان آن‌ها، باعث زيبايى كتاب شده است.
+
مقدمه و متن كتاب
  
== وضعيت كتاب ==
 
  
 
+
==منبع==
فهرست كلمات برگزيده هر جلد، در پايان همان جلد و فهرست آيات قرآن، احاديث قدسى، احاديث معصومين(ع)، توقيعات، كتب و كلمات، قصص، اسماء اهل بيت(ع)، اعلام مذكور در متن، موضوعات، مسائل شرعى و بعضى از سنن، مذاهب و اديان، شهرها و اماكن، اشعار، مَثل‌ها، قبائل و فرق و مصادر و منابع مورد استفاده مؤلف، در انتهاى جلد سوم آمده است.
 
 
 
در پاورقى‌ها، علاوه بر ذكر منابع، برخى از كلمات متن، توضيح و تشريح شده است.
 
 
 
== منابع مقاله ==
 
 
 
 
 
#مقدمه و متن كتاب؛
 
#پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى(ع) و مهدويت»، قم، مؤسسه اطلاع‌رسانى اسلامى مرجع، ج 1، ص 324.
 
 
 
 
 
== منبع ==
 
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ ‏۱۸ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۹:۵۹

المختار من مناقب الأخیار

المختار من مناقب الاخيار تألیف ابن اثير جزرى (متوفى 606ق) به زبان عربى، در شرح حال صحابه و تابعين و بسيارى ديگر از شخصيت‌هاى مسلمان است. نويسنده به گفته خود بر آن بوده است كه اخبار و آثار صحابه و تابعين را با حذف سند از لابلاى كتاب‌هاى نگارش يافته، بر حسب ذوق و سليقه خود گردآورد.

ساختار

كتاب كه در شش جلد منتشر شده است. جلد نخست كتاب مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم دكتر حسن محمد النابوده، مقدمه و زندگينامه مؤلف به قلم محققان؛ مأمون الصاغرجى، عدنان عبدربه و محمد اديب الجادر و نيز خطبه مؤلف مى‌باشد. متن كتاب در دو بخش (قسم) تدوين شده كه بخش اول مشتمل بر سه باب و هر باب مشتمل بر فصولى است و بخش دوم نيز دو باب را در بردارد. جلد آخر كتاب نيز به فهارس اختصاص دارد.

گزارش محتوا

تقريباً تمام كسانى كه به شرح حال ابن اثير پرداخته‌اند از اثرى با همين عنوان از وى نام برده‌اند. اين كتاب به شرح حال صحابه و تابعين و كسانى كه بعد از ايشان مى‌زيسته‌اند اختصاص يافته و در آن مؤلف به يادكرد پاره‌اى از مناقب و فضائل و نيز اخبار و آثار ايشان پرداخته و از روش زندگانى زاهدانه ايشان سخن گفته است. مؤلف در اين اثر درباره زهد و عبادت ايشان مطالبى را بيان كرده و بخشى از گفته‌هاى ايشان را كه به نثر بليغ آمده ذكر نموده است. همچنين از التزام ايشان به كتاب الهى و سنت نبوى و نيز ترك هواو هوس و بدعت‌گزارى سخن گفته است. در واقع موضوع اين كتاب بيشتر به موضوع كتاب‌هايى كه درباره مواعظ از سوى صوفيه به نگارش درآمده شباهت دارد؛ از اين‌رو مى‌توان موارد عديده‌اى از متن كتاب را در آثارى چون طبقات الصوفيه ابوعبدالرحمن سلّمى، حلية الاولياء ابونعيم اصفهانى و صفوة الصفوة ابن جوزى يافت.

مؤلف بخش اول كتاب را به شرح حال كسانى كه اسامى آنان شناخته شده و بخش دوم را به شرح حال افرادى كه نام آنان براى ما معلوم نيست اختصاص داده است.

بخش نخست كتاب خود داراى سه باب به شرح ذيل است:

باب اول: معرفى عشره مبشّره از صحابه.

باب دوم: معرفى برخى از رجال صحابه و تابعين و تابعين تابعين، به ترتيب حروف الفبا. هر حرف خود به دو فصل منقسم مى‌گردد: فصل اول به صحابه و فصل دوم به تابعين و تابعين ايشان اختصاص يافته است.

باب سوم: در معرفى زنان صحابى و غير ايشان، به ترتيب حروف الفباست.

ترتيب بخش دوم، ترتيبى ويژه است. در اين بخش مؤلف شرح حال افراد را بر اساس نام شهر، يا مكان و جهتى از جهات جغرافيايى كه در شرح حال شخص بدان اشاره شده، مرتب نموده است؛ مثلاً برخى عناوين اين بخش به اين شرح است: بصره، شرق، طرق (راه‌ها) و طواف.

باب اول اين بخش از كتاب به مردان و باب دوم به زنان اختصاص يافته است.

با اينكه ابن اثير در بيشتر آثار خويش اهتمام شديدى به تبويب و ترتيب الفبايى نشان مى‌دهد اما در اين كتاب به اين روش ملتزم نشده است. لكن از آنجا كه به فهرست و ترتيب الفبايى مطالب توجه ويژه‌اى دارد در جاى‌جاى كتاب ارتباط بين بخش‌هاى مختلف كتاب را با ارجاعات برقرار مى‌سازد، از اين‌رو در انتهاى هر حرف، از كنيه‌ها و القابى نام مى‌برد كه شرح و توضيح آنها را به جاى مخصوص خودش، يعنى به جايى كه به شرح اسامى متعلق به آن كنيه‌ها و القاب خواهد پرداخت، ارجاع مى‌دهد.

با مطالعه كتاب درمى‌يابيم كه ابن اثير شرح حال متصوفه را نسبت به شرح حال صحابه بيشتر بسط و تفصيل مى‌دهد.

وضعيت كتاب

كتاب مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم محققان و فهرست‌هاى ذيل مى‌باشد:

فهرست آيات، احاديث، اعلام، امت‌ها و اقوام و قبائل و گروه‌ها، اماكن، روزهاى مهم و غزوات و وقايع، شعر، رجزها، فهرست تراجم به ترتيبى كه مؤلف ذكر كرده و در نهايت فهرست فهرست‌ها.

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب


منبع

ویکی نور