جابر بن عروه غفاری

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

جابر بن عروة غفاری

مرحوم محدث قمی و مرحوم دکتر آیتی و ابی مخنف او را از شهدای کربلا دانسته اند.

جابر هنگام شهادت پیرمرد بوده و از اصحاب حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و از مجاهدین جنگ‌های بدر و حنین محسوب می شده است. او در روز عاشورا عمامه اش را از سر برداشت و محکم به کمر بست و ابروهایش که روی چشمانش افتاده بود با دستمالی به پیشانی بسته و در آن وقت امام حسین علیه السلام به او نگاه کرده و فرمود: «شکرالله سعیک یا شیخ؛ خداوند به مجاهدت‌های تو ای شیخ پاداش دهد».

او هنگام مبارزه این رجز را قرائت می کرد:

قد علمت حقا بنوغفار × و خندف ثم بنونزار

بنصرنا لاحمد المختار × یا قوم حاموا عن بنی الاطهار

الطیبین السادة الاخیار × صل علیهم خالق الابرار

«بنی غفار و طائفه خندف و بنی فزار یاری ما را به احمد صلی الله علیه و آله و سلم که برگزیده خداست، به راستی می دانند. ای مردم حمایت کنید از فرزندان پاکان و پاکیزه و سرور خوبان که خالق خوبان به آنها درود فرستاد».

آن گاه جمعی از دشمن را به هلاکت رسانیده و خود نیز به شهادت رسید.

منبع

جواد محدثی, فرهنگ عاشورا، جلد 1، ص 179