ورود ابن ملجم مرادی به کوفه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' <keywords content='کلید واژه: خوارج، 20 شعبان، ابن ملجم، ' /> '''کلید واژه: خوارج، 20 شعبان، ا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{تقویم|روز= 20 شعبان|سال= سال 40 هجری قمری}} | |
| − | |||
| − | = | ||
| − | |||
پس از پايان [[جنگ نهروان]] و شكست سنگين [[خوارج]] نهروان به دست سپاهيان حضرت علي علیه‌السلام، تعداد اندكي از بازماندگان خوارج از صحنه نبرد گريخته و به ديار گوناگون پراكنده گرديدند. عده‌اي از آنان به [[مكه]] گريخته و در پناه خانه أمن الهي مأوا گرفتند و هر از گاهي جلسه‌اي تشكيل داده و درباره ادامه حيات ننگين خويش و دسيسه بر ضد خلافت امام علي بن ابي‌طالب علیه‌السلام به گفتگو و رايزني مي‌پرداختند. تا اين كه در نشستي، سه تن از آنان سوگند خورده و هم‌پيمان شدند تا سه زمامدار مهم عصر يعني [[امام علی]] بن ابي‌طالب علیه‌السلام، [[معاويه]] بن ابي‌سفيان و [[عمرو بن عاص]] را از ميان بردارند و حكومت اسلامي را به شوراي مسلمانان واگذارند. | پس از پايان [[جنگ نهروان]] و شكست سنگين [[خوارج]] نهروان به دست سپاهيان حضرت علي علیه‌السلام، تعداد اندكي از بازماندگان خوارج از صحنه نبرد گريخته و به ديار گوناگون پراكنده گرديدند. عده‌اي از آنان به [[مكه]] گريخته و در پناه خانه أمن الهي مأوا گرفتند و هر از گاهي جلسه‌اي تشكيل داده و درباره ادامه حيات ننگين خويش و دسيسه بر ضد خلافت امام علي بن ابي‌طالب علیه‌السلام به گفتگو و رايزني مي‌پرداختند. تا اين كه در نشستي، سه تن از آنان سوگند خورده و هم‌پيمان شدند تا سه زمامدار مهم عصر يعني [[امام علی]] بن ابي‌طالب علیه‌السلام، [[معاويه]] بن ابي‌سفيان و [[عمرو بن عاص]] را از ميان بردارند و حكومت اسلامي را به شوراي مسلمانان واگذارند. | ||
| سطر ۱۳: | سطر ۱۰: | ||
بر اثر آن ضربت شيطاني، امام علي علیه‌السلام در شب 21 رمضان سال 40 هجري قمري به لقاءالله پيوست و تمامي دوستداران [[اهل بيت]] علیهم‌السلام و عدالت‌جويان و حق‌گرايان را در ماتم نشانيد. | بر اثر آن ضربت شيطاني، امام علي علیه‌السلام در شب 21 رمضان سال 40 هجري قمري به لقاءالله پيوست و تمامي دوستداران [[اهل بيت]] علیهم‌السلام و عدالت‌جويان و حق‌گرايان را در ماتم نشانيد. | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام | ||
| + | |||
| + | [[رده:وقایع ماه شعبان]] | ||
| + | [[رده:سال ۴۰ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ ۱۳ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۰۵
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:20 شعبان |
| سال 40 هجری قمری |
پس از پايان جنگ نهروان و شكست سنگين خوارج نهروان به دست سپاهيان حضرت علي علیه‌السلام، تعداد اندكي از بازماندگان خوارج از صحنه نبرد گريخته و به ديار گوناگون پراكنده گرديدند. عده‌اي از آنان به مكه گريخته و در پناه خانه أمن الهي مأوا گرفتند و هر از گاهي جلسه‌اي تشكيل داده و درباره ادامه حيات ننگين خويش و دسيسه بر ضد خلافت امام علي بن ابي‌طالب علیه‌السلام به گفتگو و رايزني مي‌پرداختند. تا اين كه در نشستي، سه تن از آنان سوگند خورده و هم‌پيمان شدند تا سه زمامدار مهم عصر يعني امام علی بن ابي‌طالب علیه‌السلام، معاويه بن ابي‌سفيان و عمرو بن عاص را از ميان بردارند و حكومت اسلامي را به شوراي مسلمانان واگذارند.
عبدالرحمن بن ملجم مرادي، كشتن امام علي علیه‌السلام را بر عهده گرفت و حجاج بن عبيدالله صريمي معروف به بركه بن عبيدالله كشتن معاويه را و عمرو بن بكر كشتن عمرو بن عاص را در يك شب و در يك ساعت مقرر بر عهده گرفتند و براي عملي ساختن هدفشان راهي كوفه، شام و مصر شدند.[۱]
عبدالرحمن بن ملجم مرادی در بيستم شعبان سال 40 قمري وارد كوفه گرديد و در خانه اشعث بن قيس كندی سكونت يافت[۲] و با راهنمايي‌هاي وي با دختري بنام قطام بنت علقمه، آشنا و دلباخته زيبايي‌هاي منحصر به فرد وي گرديد و از او خواستگاري نمود. قطام پذيرش ازدواج وي را موكول به كشتن امام علي علیه‌السلام نمود. زيرا پدر و برادرانش در نبرد نهروان به دست سپاهيان امام علي علیه‌السلام كشته شده بودند و از اين بابت، وي كينه اميرمؤمنان علیه‌السلام را در دل پرورانده و در كمين انتقام نشسته بود.
به هر روي عبدالرحمن بن ملجم مرادي به مدت يك ماه در كوفه اقامت نمود و راه‌هاي ترور امام علي علیه‌السلام را بررسي و در شب موعود يعني شب 19 رمضان، نيت پليدش را عملي كرد و به هنگام نماز صبح، ضربت سختي بر فرق مبارك امام علي علیه‌السلام در محراب مسجد اعظم كوفه وارد گردانيد.[۳]
بر اثر آن ضربت شيطاني، امام علي علیه‌السلام در شب 21 رمضان سال 40 هجري قمري به لقاءالله پيوست و تمامي دوستداران اهل بيت علیهم‌السلام و عدالت‌جويان و حق‌گرايان را در ماتم نشانيد.
پانویس
- ↑ أنساب الاشراف/ ترجمه اميرالمؤمنين علیه‌السلام - (احمد بن يحيي بلاذري)، ص 389؛ منتهي الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 169.
- ↑ نهج السعاده (محمودي)، ج 2، ص 708.
- ↑ أنساب الاشراف، ص 389؛ منتهي الآمال، ج 1، ص 168؛ الارشاد (شيخ مفيد)، ص 20.
منابع
موسسه تبیان، نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام
