|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 6 سوره جن]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِّنَ الْإِنسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِّنَ الْجِنِّ فَزَادُوهُمْ رَهَقًا».|سوره=72|آیه=6}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و نیز مردانی بودند از آدمیان که به مردانی از جن پناه می بردند و بر طغیانشان می افزودند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | ابورجاء العطاردى از طائفه بنى‌تمیم چنین گوید: [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم به عده اى براى انجام کارى مأموریت داده بود. من با اهل بیت علیهم‌السلام خود و عده اى که مسلمان نبوده ایم آن‌ها را که دیدیم، فرار نمودیم و به فلاتى از بیابان رسیدیم و در آنجا مجبور بودیم که شب را بگذرانیم.
| |
| − | | |
| − | شیخ و بزرگ قبیله ما که همراه بود به ما گفت: ما باید امشب به عزیز این بیابان که از جنیان است پناه ببریم تا بتوانیم خود را از شرور حفظ کنیم در این میان کسى از آن عده به ما رسید و گفت: بهترین راه و بالاترین پناه گرویدن به شهادت لا اله الّا اللّه و به نبوت محمد رسول خدا است که هر کس بدان معتقد باشد از جمیع شرور محفوظ و خون و مال و جان او هم در امن و امان خواهد بود.
| |
| − | | |
| − | سپس ما مراجعت کردیم و به شرف [[اسلام]] مشرف گردیدیم سپس ابو رجاء مى گفت: این آیه درباره من و همراهان من نازل شده است<ref> ابن سعد صاحب طبقات.</ref> و نیز گویند: نخستین قومى که به جنیان پناه مى بردند. اهل یمن بودند سپس قوم بنى‌حنیفه و بعد از آن در میان قبایل عرب نیز این گونه پناهندگى مرسوم شده بود.<ref> تفسیر مجمع البیان.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 835.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره جن]]
| |
| − | * [[سوره جن/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره جن]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
