جعرانه‌‌‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ''''جعْرانه:''' از میقات‌ها. جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه ف...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
'''جعْرانه:'''  
 
'''جعْرانه:'''  
 
از میقات‌ها.
 
  
 
جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه فاصله‌اش تا مكه یك بَرید است.<ref> معجم البلدان، 2/142. </ref> روایت شده است كه [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پس از بازگشت از غزوه حنین از جعرانه براى به جا آوردن عمره مفرده احرام بست.<ref> وسائل الشیعة ج11، ص341 و ج14، ص299. </ref> در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است.  
 
جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه فاصله‌اش تا مكه یك بَرید است.<ref> معجم البلدان، 2/142. </ref> روایت شده است كه [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله پس از بازگشت از غزوه حنین از جعرانه براى به جا آوردن عمره مفرده احرام بست.<ref> وسائل الشیعة ج11، ص341 و ج14، ص299. </ref> در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است.  
سطر ۱۱: سطر ۹:
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
 
<references />
 
<references />
===منابع===
+
==منابع==
 +
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 94
  
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 94
+
[[رده:حج]]
 +
[[رده:اماکن عربستان]]

نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۶

جعْرانه:

جعرانه محلى است بیرون از حرم در مسیر طائف به مكه كه فاصله‌اش تا مكه یك بَرید است.[۱] روایت شده است كه رسول خدا صلى الله علیه و آله پس از بازگشت از غزوه حنین از جعرانه براى به جا آوردن عمره مفرده احرام بست.[۲] در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است.

از این عنوان در باب حج سخن گفته‌اند. براى كسانى كه میقاتشان جهت گزاردن عمره مفرده ادنى الحلّ است افضل آن است كه از جعرانه، تنعیم و یا حدیبیه محرم شوند.[۳] برخى گفته‌اند:

افضل جعرانه، سپس تنعیم و پس از آن حدیبیّه است.[۴]

پانویس

  1. معجم البلدان، 2/142.
  2. وسائل الشیعة ج11، ص341 و ج14، ص299.
  3. العروة الوثقىٰ 4/640؛ معتمدالعروة 2/ 388-393.
  4. تذكرة الفقهاء 7/194؛ جواهرالكلام ج18، ص119.

منابع

جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد ‌3، ص 94