بشر حافی: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{تقویم|روز=10 محرم|سال=سال 226 | + | {{تقویم|روز=10 محرم|سال=سال 226 هجری قمری}} |
ابونصر، بشر بن حارث بن عبدالرحمن بن عطاء بن هلال، معروف به "بشر حافي"، از بزرگان و پيشوايان [[صوفيه]] در عصر خود بود. وي در سال 150 يا 152 قمري در روستاي "مابرسام" از توابع مرو (واقع در كشور فعلي تركمنستان) ديده به جهان گشود و به خاطر استعداد درخشان و نوآوريهاي علمي و اداري، جذب دستگاه خلافت عباسي گرديد و بدين سبب از مرو به [[عراق]] مهاجرت كرد و در دارالخلافه [[بغداد]] ساكن گرديد. | ابونصر، بشر بن حارث بن عبدالرحمن بن عطاء بن هلال، معروف به "بشر حافي"، از بزرگان و پيشوايان [[صوفيه]] در عصر خود بود. وي در سال 150 يا 152 قمري در روستاي "مابرسام" از توابع مرو (واقع در كشور فعلي تركمنستان) ديده به جهان گشود و به خاطر استعداد درخشان و نوآوريهاي علمي و اداري، جذب دستگاه خلافت عباسي گرديد و بدين سبب از مرو به [[عراق]] مهاجرت كرد و در دارالخلافه [[بغداد]] ساكن گرديد. | ||
سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=65 وقایع الایام شیخ عباس قمی، 10 محرم]. | [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=65 وقایع الایام شیخ عباس قمی، 10 محرم]. | ||
− | [[رده:محرم]] | + | [[رده:وقایع ماه محرم]] |
− | [[رده: | + | [[رده:سال ۲۲۶ هجری قمری]] |
نسخهٔ ۵ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۳
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:10 محرم |
سال 226 هجری قمری |
ابونصر، بشر بن حارث بن عبدالرحمن بن عطاء بن هلال، معروف به "بشر حافي"، از بزرگان و پيشوايان صوفيه در عصر خود بود. وي در سال 150 يا 152 قمري در روستاي "مابرسام" از توابع مرو (واقع در كشور فعلي تركمنستان) ديده به جهان گشود و به خاطر استعداد درخشان و نوآوريهاي علمي و اداري، جذب دستگاه خلافت عباسي گرديد و بدين سبب از مرو به عراق مهاجرت كرد و در دارالخلافه بغداد ساكن گرديد.
وي به خاطر برخورداري از موقعيت درباري و حكومتي، يك زندگي اشرافي همانند عباسيان براي خود پديد آورد و از اين راه به بطالت، هرزهگي و خوشگذراني مبتلا شد. وي پس از مدتي اشتغال به لهو و لعب، روزي بر اثر اتفاق با امام کاظم علیهالسلام آشنا گرديد و از نصايح و مواعظ وي برخوردار شد و از آن زمان، تغيير حالتي در او پديد آمد و يكباره تمامي كارهاي ناپسند و غيرمشروع خود را كنار نهاد و در طريق زهد، عزلت و تصوف قرار گرفت و در اين راه از امتحان سختي، سربلند بيرون آمد.
وي به رياضت، تزكيه نفس و خودسازي پرداخت و در ميان عارفان و صوفيان عصر خود، يگانه شد و به يكي از پيشوايان تصوف و طريقت تبديل گرديد. سرانجام در روز دهم محرم (عاشورا) سال 226 قمري در 74 و يا 76 سالگي در بغداد بدرود حيات گفت و در همان جا به خاك سپرده شد.[۱]
پانویس
- ↑ نك: روضات الجنات (موسوي خوانساري)، ج 2، ص 129؛ دائرة المعارف تشيع، ج 3، ص 252؛ منتهي الآمال (شيخ عباس قمی)، ج 2، ص 189.
منابع
موسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام
منابع بیشتر: