واقعه مرج صفر در شام

منبع: نرم‌افزار دایرة‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

واقعه مرج صُفَّر در شام: سال 14 هجري قمري/ 1 محرم

ابوبكر بن ابي‌قحافه نخستين خليفه مسلمانان پس از سركوبي مرتدان و آناني كه پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله راه ارتداد و كفر در پيش گرفته بودند، سپاهي بزرگ از مسلمانان را تجهيز و براي نبرد با روميان در سرزمين شام به آن نواحي اعزام كرد.

فرماندهي سپاه مسلمانان را بر عهده ابي‌عبيده جراح و پس از او بر عهده يزيد بن ابي‌سفيان اموي گذاشت و خالد بن مغيره را كه در سرزمين عراق در حال نبرد با حكومت‌هاي محلي وابسته به امپراتوري ساساني بود، به كمك جنگجويان مسلمان در شام فرستاد و خود خليفه، هر از چند گاهي دسته‌هاي جديدي از مسلمانان مبارز را تجهيز و به كمك سپاهيان ابوعبيده جراح مي‌فرستاد.

از آن پس، ميان مسلمانان و روميان اعم از سربازان رومي و عرب‌هاي مسيحي وابسته به امپراتوري روم جنگ‌هاي بزرگ و كوچكي رويداد و در اكثر آن‌ها، پيروزي با مسلمانان بود. يكي از نبردهاي بزرگ طرفين، واقعه "مرج صُفَّر" بود كه بيست روز پس از نبرد معروف "اجنادين" و مدتي پيش از فتح دمشق در منطقه‌اي به نام مرج صُفَّر، در حوالي دمشق مركز حكومت شام در نخستين روز ماه محرم سال 14 قمري واقع گرديد و در آن زمان، ابوبكر وفات يافته و عمر بن خطاب به خلافت رسيده بود.

در اين جنگ بزرگ، تعداد بي‌شماري از مسلمانان و مسيحيان كشته و تعداد زيادي از طرفين زخمي و از كار افتاده شدند و خون زخميان و كشته‌شدگان آب رودخانه را رنگين كرده بود. تنها از مسلمانان بيش از چهار هزار تن زخمي شده بودند ولي تلفات و خسارت‌هاي دشمن به مراتب، بيشتر از مسلمانان بود. به همين جهت روميان ناچار به هزيمت شده و به سوي دمشق و بيت المقدس عقب‌نشيني كردند و مسلمانان را به پيشروي و بدست آوردن فتوحات ديگر اميدوار نمودند.