|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 58 سوره توبه]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُواْ مِنْهَا رَضُواْ وَإِن لَّمْ يُعْطَوْاْ مِنهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ».|سوره=9|آیه=58}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | بعضی از ایشان تو را در تقسیم [[صدقات]] به بیداد متهم می کنند، اگر به آنها عطا کنند خشنود می شوند و اگر عطا نکنند خشم می گیرند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» گوید: کسى که در مقام عیبجوئى از [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم در موضوع [[صدقات]] برآمد، بلتعة بن حاطب بوده که مى گفت: محمد به هر کسى که دلش بخواهد صدقات میدهد و چه بسا به اشخاص صدقات میدهد و آنها از پیامبر خشنود میگردند و چه بسا از کسانى منع میکند و آنها خشمگین شوند سپس این آیه نازل گردید.<ref> صاحب [[مجمع البیان]] از ابوسعید الخدرى روایت کرده و گوید: هنگامى که [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله غنائم را تقسیم مینمود بنا به نقل از ابن عباس در روز حنین مردى از قبیله هوازن به نام ابن ابى ذىالخویصرة التمیمى که به او حرقوص بن زهیر مى گفتند و از ریشه [[خوارج]] بود، گفت: یا رسول الله عدالت را رعایت کن. پیامبر فرمود: واى بر تو اگر من رعایت نکنم چه کسى رعایت خواهد کرد. در این میان عمر بن الخطاب گفت: یا رسول اللّه اجازه بده گردن این مرد را بزنم. پیامبر فرمود: واگذار او را که داراى یارانى است که [[نماز]] و [[روزه]] شما در مقابل نماز و روزه ایشان کوچک شمرده شود ولى بعد چنان از دین برگردند و بدر آیند مانند تیرى که از کمان بدر آید به قسمى که نشانه اى از [[ایمان]] و اعتقاد در آن نباشد و مردى از میان اینان برخیزد که یکى از پستانهاى او (یا) در یکى از دستهاى او مانند پستان زنان گوشت زیادى باشد و در موقع فترت خروج خواهند نمود و در [[حدیث]] دیگر آمده است که پیامبر فرمود: هر وقت اینان خروج نمودند آنان را به قتل رسانید و بکشید سپس این آیه نازل گردید، و بعد ابوسعید گوید: شهادت میدهم که این موضوع را از [[رسول خدا]] شنیدم و نیز شهادت میدهم که هنگامى که على علیهالسلام با آنها جنگ میکرد. مردى را به همان وضع که از پیامبر شنیده بودم در میان آنها دیدم و نیز ثعلبى از مفسرین عامه این موضوع را در تفسیر خود آورده و بخارى نیز در صحیح خود از ابوسعید الخدرى و نیز ابن ابىحاتم یکى دیگر از مفسرین عامه در تفسیر خود از جابر موضوع این مرد را بدون تفصیل ذکر نموده اند. کلبى گوید: این آیه درباره مؤلفین قلوب نازل گردیده که عبارت از منافقین بوده اند و مردى از میان آنها بنام ابن الجواظ این سخنان را به زبان آورده بود.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 416.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره توبه]]
| |
| − | * [[سوره توبه/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره توبه]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
