|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آيه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 33 سوره انعام]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لاَيُكَذِّبُونَكَ وَلَكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللّهِ يَجْحَدُونَ».|سوره=6|آیه=33}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه آیه==
| |
| − | | |
| − | به يقين مى‌‌دانيم كه آنچه مى‌‌گويند تو را سخت غمگين مى‌‌كند در واقع آنان تو را تكذيب نمى‌‌كنند ولى ستمكاران آيات خدا را انكار مى‌‌كنند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''محل نزول:'''
| |
| − | | |
| − | این آیه در [[مکه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 4، ص 421.</ref>
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 329.</ref>
| |
| − | | |
| − | حفص بن غیاث البخترى از [[امام صادق]] علیه‌السلام روایت كند كه امام به وى فرمود: اى حفص، بر تو باد كه در جمیع امور صابر و شكیبا باشى زیرا خداوند كه محمد صلى الله علیه و آله را مبعوث فرمود وى را به صبر و رفق و مدارا امر نمود و در این باره براى او آیه‌اى نازل كرد، آنجا كه فرماید: «وَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْراً جَمِیلًا».<ref>آیه 10 سوره مزمل، (ترجمه)؛ «بر آنچه (یاوه‌هائى) كه (كفار) مى‌گویند شكیبا باش و به طرزى نیكو از آنها دورى كن».</ref>
| |
| − | | |
| − | و نیز طى آیه دیگرى فرمود: «وَلاتَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَاالسَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِی بَيْنَكَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِیمٌ».<ref>آیه 34 سوره فصلت، (ترجمه)؛ «نیكى و بدى (در جهان) برابر نیست (اى پیامبر تو و امت تو) همیشه بدى را به بهترین عمل نیك پاداش بده تا آن كسى را كه دشمن مى‌پندارى با تو دوست گردد».</ref>
| |
| − | | |
| − | [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله و سلم بر تمام صدمات و لطماتى كه به او وارد كرده بودند، صبر نمود و همه اذیت و آزارهائى كه از طرف كفار بر او می‌شد، تحمل كرد تا جائى كه تاب تحمل براى وى نمانده بود سپس آیه «وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِیقُ صَدْرُكَ بِما يَقُولُونَ»<ref>آیه 97 سوره حجر، (ترجمه)؛ «ما می‌دانیم كه از آنچه كه مردم در طعن و تكذیب تو مى‌گویند، دلتنگ مى‌شوى».</ref> نازل گردید.
| |
| − | | |
| − | در عین حال كفار بر شدت آزار خویش افزودند و پیامبر از این حیث زیاد غمگین و دلتنگ شد سپس این آیه براى او نازل گردید و [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله باز بر خویش لازم دید كه شكیبائى ورزد و تحمل شدائد را بنماید و در عین حال به یاد خدا باشد تا جائى كه فرمود: بار خدایا من از این همه آزارها و اذیت‌ها كه درباره خودم و اهل و خویشاوندانم از ناحیه كفار وارد مى‌آید، صبر مى‌كنم ولى درباره تكذیب آنها نتوانم صبر كرد سپس خداوند آیه «وَلَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَالْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِی سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ»<ref>آیه 39 سوره ق، (ترجمه)؛ «ما آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن‌هاست در شش روز آفریدیم و هیچ گونه رنج و سختى به ما نرسید».</ref> را نازل فرمود از آن به بعد پیامبر در جمیع حالات صبر و تحمل را پیشه خود قرار داد و خداوند او را بوجود ائمه و پیشوایان از عترت او و نیز صفت صبر و شكیبائى آنان را در شدائد و مصائب و سختى‌ها طى آیه «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآیاتِنا يُوقِنُونَ»<ref>آیه 24 سوره سجده، (ترجمه)؛ «و از میان آنان پیشوایان و امامانى قرار دادیم كه مردم را به امر ما راهنمائى نمایند، براى این كه در راه حق صبر كردند و در آیات ما مقام یقین را یافتند».</ref> بشارت داد.
| |
| − | | |
| − | سپس امام فرمود: اى حفص صبر و شكیبائى در [[ایمان]] به منزله سر در مقابل بدن است.<ref>تفاسیر على بن ابراهیم و برهان.</ref> سدى گوید: در روز [[جنگ بدر]] اخنس بن شریق به ابوجهل در خلوت گفت: اى ابوالحكم به من بگوى كه آیا این محمد راست مى‌گوید یا نه؟ ابوجهل در جواب گفت: اگر به تو راست بگویم، باید سوگند یاد كنم كه محمد راستگوى است ولى چون طائفه بنوقصى لواى سقایت و حجابت و [[نبوت]] را دارا شدند و از براى قریش چیزى نگذاشتند. اگر در چنین موقعیتى او را تصدیق بنمائیم، ناچار خواهیم شد از او پیروى كنیم در صورتى كه ما هرگز تابع و پیرو بنو [[عبدمناف]] نخواهیم شد سپس این آیة نازل گردید.
| |
| − | | |
| − | مقاتل گوید: درباره حارث بن عامر بن نوفل بن عبدمناف بن قصى آمده كه آشكارا [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله را تكذیب می‌نمود و او را شاعر و ساحر و مجنون می‌خواند ولى وقتى كه در خلوت اسم پیامبر را مى‌شنید، وى را تصدیق می‌كرد و مى‌گفت: من او را راستگوى می‌دانم و نیز به پیامبر كه می‌رسید، مى‌گفت: ما می‌دانیم آنچه كه مى‌گوئى راست است ولى ما افرادى زبون و ضعیف مى‌باشیم كه اگر با این كیفیت از تو متابعت نمائیم عرب ما را خوار خواهند داشت و ما طاقت این خوارى را نداریم.<ref>تفسیر كشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
| |
| − | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | | |
| − | * [[سوره انعام]]
| |
| − | * [[سوره انعام/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره انعام]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
