ابن ادریس حلی: تفاوت بین نسخهها
Majid kamali (بحث | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی '{<I>منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.</I>} ولادت ابن...' ایجاد کرد) |
(اضافه کردن رده) |
||
سطر ۸۴: | سطر ۸۴: | ||
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=39258&scope=95YYli2geUEExGMhJQtHTgukfmwpSpoh&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%8A%D8%B3&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب منتخب كتاب التبيان ]''' | * '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=39258&scope=95YYli2geUEExGMhJQtHTgukfmwpSpoh&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%A7%D8%AF%D8%B1%D9%8A%D8%B3&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب منتخب كتاب التبيان ]''' | ||
− | + | [[رده:علمای قرن ششم]] | |
− |
نسخهٔ ۴ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۲۲
{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}
ولادت
ابن إدريس حلى در سال 543 هجرى در شهر حله به دنيا آمد.
وى از فحول علماى شيعه است. او عرب است و شيخ طوسى جد مادرى او (البته با واسطه)، به شمار مى رود.
ابن ادريس به حريت فكر معروف است. او صولت و هيبت جدش، شيخ طوسى را شكست و نسبت به علما و فقها تا سر حد اهانت انتقاد مى كرد.
كتاب نفيس و معروف او در فقه «سرائر» نام دارد.
گفته اند ابن إدريس از شاگردان سيد ابو المكارم ابن زهره بوده است ؛ اما از تعبيراتى كه ابن إدريس در كتاب وديعه «سرائر» از ابن زهره دارد، چنين برمى آيد كه صرفاً معاصر وى بوده و او را ملاقات كرده است و در برخى مسائل فقهى ميان آنها مكاتباتى رد و بدل شده است.
در نظر محققان
علامه نورى در فائده سوم از خاتمه مستدرك مى نويسد:
«ابو عبدالله محمد بن احمد بن ادريس عجلى حلى، عالم بزرگوار و معروفى است كه بزرگان فقها در اجازات خود به عظمت مقام علمى، فهم و دقت او اعتراف كرده و او را ستوده اند.»
ابن داود در رجال خود آورده است:
«وى پيشواى فقهاى حله، متقن در علوم و داراى تصنيفات بسيار است.»
فقيه بزرگ، شهيد اول - رحمه الله - در اجازه خود به او، وى را با عبارات «شيخ، امام، علامه، شيخ العلما و رئيس مذهب» ستوده است.
شيخ حر عاملى در كتاب «امل الآمل» مى نويسد:
«دانشمندان متأخر ما، ابن إدريس را بسيار ستوده اند و كتاب «سرائر» او را با آنچه در آخر آن از كتاب و اصول متقدمين نقل كرده است، مورد اعتماد قرار داده اند.»
پيرامون خبر واحد
در ميان فقهاى ما تنها ابن إدريس نيست كه خبر واحد را حجت و معتبر نمى داند و آن را نمى پذيرد، بلكه جز او نيز بر اين عقيده بوده اند، با اين فرق كه ابن إدريس به واسطه مزاج حادى كه داشته، بيش از ديگران آن را دنبال كرده و براى قبولاندن آن پافشارى نموده است، تا جايى كه نظريه او در اين باره مورد گفت و گوى بسيار واقع شده است.
جمعى از او سخت انتقاد نموده، و گروهى به دفاع و توضيح هدف وى برخاسته اند و بر مخالفان او اعتراض كرده و گفته هاى ديگران را بى انصافى در حق ابن إدريس دانسته اند.
اساتيد
از اساتيد اويند:
1 - دايى وى ابى على طوسى
2 - شيخ عماد، محمد بن ابى القاسم طبرى
3 - عربى بن مسافر عبادى
4 - حسن بن رطبه سوارى
شاگردان
بعضى از شاگردان او عبارتند از:
1 - شيخ نجيب الدين بن نما حلى
2 - شمس الدين فخار بن معد موسوى
3 - سيد محمد بن عبدالله بن زهره حسينى حلبى
4 - شيخ طومان بن احمد عاملى
تأليفات
از جمله تأليفات ابن ادريس عبارتند از:
1 - السرائر الحاوي لتحرير الفتاوى
2 - كتاب التعليقات
3 - رسالة في معنى الناصب
4 - خلاصة الاستدلال
5 - منتخب كتاب التبيان
وفات
عالم بزرگوار جهان تشيع ابن إدريس حلي در سال 598 هجرى ديده از جهان فرو بست و به سوى معبود شتافت و بدن شريفش را در شهر حله به خاك سپردند.
منبع:پایگاه شعائر
تالیفات