محمد امیر رضوی: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
Goodosuser (بحث | مشارکتها) جز (هند) |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
او [[نستعلیق]] را به شیوه‌ى قدما مى‌نوشت و در خوشنویسى از روش [[رشیدا]] پیروى مى‌كرد و خود مجموعه‌ى نفیسى از آثار رشید را جمع آورد و بیشتر آنها را تذهیب و تزیین كرد و كم‌كم شباهت خط او به رشیدا به آنجا رسید كه بر خط خود رقم رشیدا مى‌نهاد. | او [[نستعلیق]] را به شیوه‌ى قدما مى‌نوشت و در خوشنویسى از روش [[رشیدا]] پیروى مى‌كرد و خود مجموعه‌ى نفیسى از آثار رشید را جمع آورد و بیشتر آنها را تذهیب و تزیین كرد و كم‌كم شباهت خط او به رشیدا به آنجا رسید كه بر خط خود رقم رشیدا مى‌نهاد. | ||
| − | وى در ماه [[محرم]] مجلسى از خوشنویسان تشكیل مى‌داد و در باب خط و خطاطان مباحثات و مذاكرات مى‌كرد. رضوى در بلواى [[هندوستان]] هدف گلوله واقع شد و درگذشت. از آثار وى: یك قطعه در موزه‌ى باستان‌شناسى [[دهلى]] به قلم دودانگ و كتابت متوسط، با رقم: «مسوده محمد امیر، در سنه‌ى یكهزار و دوصد و پنجاه و هفت هجره النبویه تحریر یافت»؛ تصویر پرزیب و زینت كه براى سلطان عالم تهیه كرده و مجموعه‌ى پرحلاوتى از هنر تذهیب و تشعیر است وى در آخر كتاب خود را عبداللطیف خوانده و رقم نهاده: «به تاریخ غره محرم‌الحرام سنه 1276 هجرى»؛ از دیگر آثار این هنرمند كتابى زیبا كه [[مینیاتور]] نیز دارد و یكى از آنها تصویر خود سلطان عالم بوده كه در بالاى تصویر نوشته شده: «شبیه دست در دست گرفته، فهمانیدن سلطان عالم نواب سرفراز مخلص صاحبه را سنه 1262». | + | وى در ماه [[محرم]] مجلسى از خوشنویسان تشكیل مى‌داد و در باب خط و خطاطان مباحثات و مذاكرات مى‌كرد. رضوى در بلواى [[هند|هندوستان]] هدف گلوله واقع شد و درگذشت. از آثار وى: یك قطعه در موزه‌ى باستان‌شناسى [[دهلى]] به قلم دودانگ و كتابت متوسط، با رقم: «مسوده محمد امیر، در سنه‌ى یكهزار و دوصد و پنجاه و هفت هجره النبویه تحریر یافت»؛ تصویر پرزیب و زینت كه براى سلطان عالم تهیه كرده و مجموعه‌ى پرحلاوتى از هنر تذهیب و تشعیر است وى در آخر كتاب خود را عبداللطیف خوانده و رقم نهاده: «به تاریخ غره محرم‌الحرام سنه 1276 هجرى»؛ از دیگر آثار این هنرمند كتابى زیبا كه [[مینیاتور]] نیز دارد و یكى از آنها تصویر خود سلطان عالم بوده كه در بالاى تصویر نوشته شده: «شبیه دست در دست گرفته، فهمانیدن سلطان عالم نواب سرفراز مخلص صاحبه را سنه 1262». |
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۳:۴۹
رضوی، محمدامیر
قرن: 13
وفات: 1274 ق
خطاط، نقاش و مُذَهِّب. از معاصران و مصاحبان غلام محمد هفت قلمى بود. وى جوانى خوش اخلاق و خوش طبع و شیرین زبان بود كه در هنر نقاشى، تذهیب، جدول كشى، صحافى، علاقه بندى و سنگ تراشى مهارت داشت.
او نستعلیق را به شیوه‌ى قدما مى‌نوشت و در خوشنویسى از روش رشیدا پیروى مى‌كرد و خود مجموعه‌ى نفیسى از آثار رشید را جمع آورد و بیشتر آنها را تذهیب و تزیین كرد و كم‌كم شباهت خط او به رشیدا به آنجا رسید كه بر خط خود رقم رشیدا مى‌نهاد.
وى در ماه محرم مجلسى از خوشنویسان تشكیل مى‌داد و در باب خط و خطاطان مباحثات و مذاكرات مى‌كرد. رضوى در بلواى هندوستان هدف گلوله واقع شد و درگذشت. از آثار وى: یك قطعه در موزه‌ى باستان‌شناسى دهلى به قلم دودانگ و كتابت متوسط، با رقم: «مسوده محمد امیر، در سنه‌ى یكهزار و دوصد و پنجاه و هفت هجره النبویه تحریر یافت»؛ تصویر پرزیب و زینت كه براى سلطان عالم تهیه كرده و مجموعه‌ى پرحلاوتى از هنر تذهیب و تشعیر است وى در آخر كتاب خود را عبداللطیف خوانده و رقم نهاده: «به تاریخ غره محرم‌الحرام سنه 1276 هجرى»؛ از دیگر آثار این هنرمند كتابى زیبا كه مینیاتور نیز دارد و یكى از آنها تصویر خود سلطان عالم بوده كه در بالاى تصویر نوشته شده: «شبیه دست در دست گرفته، فهمانیدن سلطان عالم نواب سرفراز مخلص صاحبه را سنه 1262».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص114.
