استعاذه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '-------- '''استعاذه:''' گفتن «أعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» و مانند آن. مراد از استع...' ایجاد کرد) |
جز |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
'''استعاذه:''' | '''استعاذه:''' | ||
| − | گفتن «أعوذ باللّه من | + | گفتن «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و مانند آن. |
| − | مراد از استعاذه در | + | مراد از استعاذه در این مقام، استعاذه لفظى است نه معنوى و آن عبارت است از گفتن «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و مانند آن كه بیانگر التجاء و پناه بردن انسان به خداى تعالى از شیاطین است<ref> مهذب الاحكام، 6/360.</ref> و از آن در باب‌هاى طهارت، صلات، حج و نكاح به مناسبت سخن رفته است. |
'''حكم:''' | '''حكم:''' | ||
| − | استعاذه در هر حال و در همه امور مستحب است<ref> مستند | + | استعاذه در هر حال و در همه امور مستحب است<ref> مستند الشیعة، 5/175.</ref>، لیكن در مواردى خاص، تأكید و به آن امر شده است: |
| − | # در آغاز تلاوت قرآن.<ref> الحدائق الناضرة، 8/162.</ref> در | + | # در آغاز تلاوت قرآن.<ref> الحدائق الناضرة، 8/162.</ref> در روایات، كیفیت استعاذه در این مورد مختلف ذكر شده است. از جمله: «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و «أعوذ باللّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم». صورت نخست به مشهور نسبت داده شده؛ گرچه صورت‌هاى دیگر نیز جایز است.(4) |
| − | # در ركعت اول نماز، | + | # در ركعت اول نماز، پیش از قرائت به قول مشهور.<ref> جواهرالكلام، 9/420.</ref> چگونگى استعاذه در این مورد، همانند مورد پیشین است. قول مشهور، استحباب آهسته گفتن استعاذه در همه نمازها است.<ref> مستند الشیعة، 5/175.</ref> |
| − | # استعاذه از عذاب هنگام خواندن | + | # استعاذه از عذاب هنگام خواندن یا شنیدن آیات عذاب.<ref> كشف الغطاء، 3/462.</ref> |
| − | # | + | # پیش از آمیزش.<ref> العروة الوثقى، 2/800.</ref> |
# استعاذه از آتش جهنم در گرمابه.<ref> كشف الغطاء، 2/412.</ref> | # استعاذه از آتش جهنم در گرمابه.<ref> كشف الغطاء، 2/412.</ref> | ||
| − | # هنگام ورود به مستراح.<ref> حبل | + | # هنگام ورود به مستراح.<ref> حبل المتین/32.</ref> |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | (4). جواهرالكلام، 9/420 و مستند | + | (4). جواهرالكلام، 9/420 و مستند الشیعة، 5/173-176. |
===منابع=== | ===منابع=== | ||
| − | جمعى از پژوهشگران | + | جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 433 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۴۱
استعاذه:
گفتن «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و مانند آن.
مراد از استعاذه در این مقام، استعاذه لفظى است نه معنوى و آن عبارت است از گفتن «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و مانند آن كه بیانگر التجاء و پناه بردن انسان به خداى تعالى از شیاطین است[۱] و از آن در باب‌هاى طهارت، صلات، حج و نكاح به مناسبت سخن رفته است.
حكم:
استعاذه در هر حال و در همه امور مستحب است[۲]، لیكن در مواردى خاص، تأكید و به آن امر شده است:
- در آغاز تلاوت قرآن.[۳] در روایات، كیفیت استعاذه در این مورد مختلف ذكر شده است. از جمله: «أعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» و «أعوذ باللّه السّمیع العلیم من الشّیطان الرّجیم». صورت نخست به مشهور نسبت داده شده؛ گرچه صورت‌هاى دیگر نیز جایز است.(4)
- در ركعت اول نماز، پیش از قرائت به قول مشهور.[۴] چگونگى استعاذه در این مورد، همانند مورد پیشین است. قول مشهور، استحباب آهسته گفتن استعاذه در همه نمازها است.[۵]
- استعاذه از عذاب هنگام خواندن یا شنیدن آیات عذاب.[۶]
- پیش از آمیزش.[۷]
- استعاذه از آتش جهنم در گرمابه.[۸]
- هنگام ورود به مستراح.[۹]
پانویس
(4). جواهرالكلام، 9/420 و مستند الشیعة، 5/173-176.
منابع
جمعى از پژوهشگران زیر نظر سید محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، جلد 1، ص 433
