آیه عدد مقاتلین: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 65 و 66 سوره انفال/ 8 را «آيه عدد مقاتلين»<ref> التمهيد، ج‌ 2، ص‌ 303.</ref> يا «تخ...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه عدد مقاتلین===
  
آيه 65 و 66 [[سوره انفال]]/ 8 را «آيه عدد مقاتلين»<ref> التمهيد، ج‌ 2، ص‌ 303.</ref> يا «تخفيف»<ref> البيان، ص‌ 351.</ref> نام نهاده‌اند. در آيه نخست از پيامبر مى‌خواهد كه مؤمنان را به جنگ تحريك كند و وعده مى‌دهد كه اگر بيست مؤمن شكيبا باشند، بر دويست نفر پيروز مى‌شوند و اگر صد مؤمن باشند بر هزار كافر غلبه مى‌يابند و در آيه بعد مى‌گويد:
+
آیه 65 و 66 [[سوره انفال]]/ 8 را «آیه عدد مقاتلین»<ref> التمهید، ج‌ 2، ص‌ 303.</ref> یا «تخفیف»<ref> البیان، ص‌ 351.</ref> نام نهاده‌اند. در آیه نخست از پیامبر مى‌خواهد كه مؤمنان را به جنگ تحریك كند و وعده مى‌دهد كه اگر بیست مؤمن شكیبا باشند، بر دویست نفر پیروز مى‌شوند و اگر صد مؤمن باشند بر هزار كافر غلبه مى‌یابند و در آیه بعد مى‌گوید:
  
اكنون خداوند تكليف شما را تخفيف داد و دانست كه در ميان شما سستى و ناتوانى وجود دارد؛ پس اگر از شما صد تن شكيبا باشند، بر دويست تن پيروز مى‌شوند و اگر از شما هزار تن باشند، بر دو هزار تن چيره مى‌شوند:
+
اكنون خداوند تكلیف شما را تخفیف داد و دانست كه در میان شما سستى و ناتوانى وجود دارد؛ پس اگر از شما صد تن شكیبا باشند، بر دویست تن پیروز مى‌شوند و اگر از شما هزار تن باشند، بر دو هزار تن چیره مى‌شوند:
  
'''''«يأيُّهَا النَّبِىّ حَرِّضِ المُؤمِنين عَلى القِتالِ إِن يَكُن مِنكُم عِشرونَ صبِرون يَغلِبُوا مِائَتَينِ و إِن يَكُن مِنكُم مِائَةٌ يَغلِبوا أَلفـًا مِن الَّذِينَ كَفرُوا بِأَنَّهُم قَومٌ لاَيَفقَهون × النَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُم و عَلِمَ...».'''''
+
'''''«یأیُّهَا النَّبِىّ حَرِّضِ المُؤمِنین عَلى القِتالِ إِن یَكُن مِنكُم عِشرونَ صبِرون یَغلِبُوا مِائَتَینِ و إِن یَكُن مِنكُم مِائَةٌ یَغلِبوا أَلفـًا مِن الَّذِینَ كَفرُوا بِأَنَّهُم قَومٌ لاَیَفقَهون × النَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُم و عَلِمَ...».'''''
  
گروهى از مفسران، آيه دوم را ناسخ آيه اول شمرده‌اند؛<ref> روض الجنان، ج‌ 9، ص‌ 146.</ref> ولى برخى، هم نسخ را نپذيرفته و هم گفته‌اند: هر يك از اين دو آيه مورد معين دارد. هنگامى كه مسلمانان گرفتار ضعف و سستى شوند، مقياسِ سنجش همان نسبت دو برابر است؛ ولى وقتى افراد قوى ايمان و ورزيده همانند بسيارى از رزمندگان بدر باشند، اين نسبت تا ‌ده ‌برابر افزايش مى‌يابد.<ref> نمونه، ج‌ 7، ص‌ 238.</ref>
+
گروهى از مفسران، آیه دوم را ناسخ آیه اول شمرده‌اند؛<ref> روض الجنان، ج‌ 9، ص‌ 146.</ref> ولى برخى، هم نسخ را نپذیرفته و هم گفته‌اند: هر یك از این دو آیه مورد معین دارد. هنگامى كه مسلمانان گرفتار ضعف و سستى شوند، مقیاسِ سنجش همان نسبت دو برابر است؛ ولى وقتى افراد قوى ایمان و ورزیده همانند بسیارى از رزمندگان بدر باشند، این نسبت تا ‌ده ‌برابر افزایش مى‌یابد.<ref> نمونه، ج‌ 7، ص‌ 238.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 392
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 392

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۵

آیه عدد مقاتلین

آیه 65 و 66 سوره انفال/ 8 را «آیه عدد مقاتلین»[۱] یا «تخفیف»[۲] نام نهاده‌اند. در آیه نخست از پیامبر مى‌خواهد كه مؤمنان را به جنگ تحریك كند و وعده مى‌دهد كه اگر بیست مؤمن شكیبا باشند، بر دویست نفر پیروز مى‌شوند و اگر صد مؤمن باشند بر هزار كافر غلبه مى‌یابند و در آیه بعد مى‌گوید:

اكنون خداوند تكلیف شما را تخفیف داد و دانست كه در میان شما سستى و ناتوانى وجود دارد؛ پس اگر از شما صد تن شكیبا باشند، بر دویست تن پیروز مى‌شوند و اگر از شما هزار تن باشند، بر دو هزار تن چیره مى‌شوند:

«یأیُّهَا النَّبِىّ حَرِّضِ المُؤمِنین عَلى القِتالِ إِن یَكُن مِنكُم عِشرونَ صبِرون یَغلِبُوا مِائَتَینِ و إِن یَكُن مِنكُم مِائَةٌ یَغلِبوا أَلفـًا مِن الَّذِینَ كَفرُوا بِأَنَّهُم قَومٌ لاَیَفقَهون × النَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُم و عَلِمَ...».

گروهى از مفسران، آیه دوم را ناسخ آیه اول شمرده‌اند؛[۳] ولى برخى، هم نسخ را نپذیرفته و هم گفته‌اند: هر یك از این دو آیه مورد معین دارد. هنگامى كه مسلمانان گرفتار ضعف و سستى شوند، مقیاسِ سنجش همان نسبت دو برابر است؛ ولى وقتى افراد قوى ایمان و ورزیده همانند بسیارى از رزمندگان بدر باشند، این نسبت تا ‌ده ‌برابر افزایش مى‌یابد.[۴]

پانویس

  1. التمهید، ج‌ 2، ص‌ 303.
  2. البیان، ص‌ 351.
  3. روض الجنان، ج‌ 9، ص‌ 146.
  4. نمونه، ج‌ 7، ص‌ 238.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 392