آیه سؤال: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 43 سوره نحل/16 را كه به لزوم پرسش از اهل ذكر فرمان داده، «آيه سؤال» گفته‌ا...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه سؤال===
  
آيه 43 [[سوره نحل]]/16 را كه به لزوم پرسش از اهل ذكر فرمان داده، «آيه سؤال» گفته‌اند:<ref> نهج الحق، ص‌ 210؛ كفاية‌الاصول، ص‌ 300.</ref>
+
آیه 43 [[سوره نحل]]/16 را كه به لزوم پرسش از اهل ذكر فرمان داده، «آیه سؤال» گفته‌اند:<ref> نهج الحق، ص‌ 210؛ كفایة‌الاصول، ص‌ 300.</ref>
  
 
'''''«فَسئَلُوا أَهلَ الذِّكرِ إِن كُنتُم لاَتَعلَمونَ».'''''
 
'''''«فَسئَلُوا أَهلَ الذِّكرِ إِن كُنتُم لاَتَعلَمونَ».'''''
  
شهرت اين آيه به آيه سؤال، بيشتر در علم اصول مطرح است و از آن بر لزوم تقليد از فقيهان و نيز حجيت خبر واحد<ref> الفصول، اصفهانى، ص‌ 276.</ref> و حجيت فتوا<ref> كفاية الاصول، ص 300.</ref> استدلال كرده‌اند. در روايتى از [[امام باقر]] عليه‌السلام «اهل ذكر» بر امامان عليهم‌السلام تطبيق شده است.<ref> عياشى، ج‌ 2، ص‌ 260؛ التبيان، ج‌ 6‌، ص‌ 384.</ref>
+
شهرت این آیه به آیه سؤال، بیشتر در علم اصول مطرح است و از آن بر لزوم تقلید از فقیهان و نیز حجیت خبر واحد<ref> الفصول، اصفهانى، ص‌ 276.</ref> و حجیت فتوا<ref> كفایة الاصول، ص 300.</ref> استدلال كرده‌اند. در روایتى از [[امام باقر]] علیه‌السلام «اهل ذكر» بر امامان علیهم‌السلام تطبیق شده است.<ref> عیاشى، ج‌ 2، ص‌ 260؛ التبیان، ج‌ 6‌، ص‌ 384.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 388
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 388

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۳

آیه سؤال

آیه 43 سوره نحل/16 را كه به لزوم پرسش از اهل ذكر فرمان داده، «آیه سؤال» گفته‌اند:[۱]

«فَسئَلُوا أَهلَ الذِّكرِ إِن كُنتُم لاَتَعلَمونَ».

شهرت این آیه به آیه سؤال، بیشتر در علم اصول مطرح است و از آن بر لزوم تقلید از فقیهان و نیز حجیت خبر واحد[۲] و حجیت فتوا[۳] استدلال كرده‌اند. در روایتى از امام باقر علیه‌السلام «اهل ذكر» بر امامان علیهم‌السلام تطبیق شده است.[۴]

پانویس

  1. نهج الحق، ص‌ 210؛ كفایة‌الاصول، ص‌ 300.
  2. الفصول، اصفهانى، ص‌ 276.
  3. كفایة الاصول، ص 300.
  4. عیاشى، ج‌ 2، ص‌ 260؛ التبیان، ج‌ 6‌، ص‌ 384.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 388