آیه سحر: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- صد و دومين آيه سوره بقره/ 2 را «آيه سحر» خوانده‌اند.<ref> التمهيد، ج‌ 3، ص‌ 229.</...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه سحر===
  
صد و دومين آيه [[سوره بقره]]/ 2 را «آيه سحر» خوانده‌اند.<ref> التمهيد، ج‌ 3، ص‌ 229.</ref> در اين آيه، به يادگيرى سحر به وسيله گروهى از مردم بابل اشاره و بر اين نكته تأكيد شده كه جادوگران، بدون اجازه الهى به هيچ كس نمى‌توانند آسيب برسانند:
+
صد و دومین آیه [[سوره بقره]]/ 2 را «آیه سحر» خوانده‌اند.<ref> التمهید، ج‌ 3، ص‌ 229.</ref> در این آیه، به یادگیرى سحر به وسیله گروهى از مردم بابل اشاره و بر این نكته تأكید شده كه جادوگران، بدون اجازه الهى به هیچ كس نمى‌توانند آسیب برسانند:
  
'''''«و‌اتَّبَعوا مَا تَتلُوا الشَيطينُ عَلى مُلكِ سُليمنَ و مَا كَفرَ سُليمنُ ولكِنَّ الشَّيطينَ كَفَروا يُعَلِّمونَ النّاسَ السِّحرَ... و مَا هُم بِضارِّينَ بِهِ مِن أَحد إِلاّ بِإذنِ اللّهِ...».'''''
+
'''''«و‌اتَّبَعوا مَا تَتلُوا الشَیطینُ عَلى مُلكِ سُلیمنَ و مَا كَفرَ سُلیمنُ ولكِنَّ الشَّیطینَ كَفَروا یُعَلِّمونَ النّاسَ السِّحرَ... و مَا هُم بِضارِّینَ بِهِ مِن أَحد إِلاّ بِإذنِ اللّهِ...».'''''
  
در شأن نزول اين آيه گفته‌اند: وقتى كافران، سليمان عليه‌السلام را به سحر متهم كردند، [[رسول ‌خدا]] صلى الله عليه و آله آنان را از اين نسبت برحذر داشت و اين آيه در تأييد رسول خدا صلى الله عليه و آله نازل شد و ساحت سليمان را از سحر مبرا ساخت.<ref> روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 75.</ref>
+
در شأن نزول این آیه گفته‌اند: وقتى كافران، سلیمان علیه‌السلام را به سحر متهم كردند، [[رسول ‌خدا]] صلى الله علیه و آله آنان را از این نسبت برحذر داشت و این آیه در تأیید رسول خدا صلى الله علیه و آله نازل شد و ساحت سلیمان را از سحر مبرا ساخت.<ref> روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 75.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 386
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 386

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۳

آیه سحر

صد و دومین آیه سوره بقره/ 2 را «آیه سحر» خوانده‌اند.[۱] در این آیه، به یادگیرى سحر به وسیله گروهى از مردم بابل اشاره و بر این نكته تأكید شده كه جادوگران، بدون اجازه الهى به هیچ كس نمى‌توانند آسیب برسانند:

«و‌اتَّبَعوا مَا تَتلُوا الشَیطینُ عَلى مُلكِ سُلیمنَ و مَا كَفرَ سُلیمنُ ولكِنَّ الشَّیطینَ كَفَروا یُعَلِّمونَ النّاسَ السِّحرَ... و مَا هُم بِضارِّینَ بِهِ مِن أَحد إِلاّ بِإذنِ اللّهِ...».

در شأن نزول این آیه گفته‌اند: وقتى كافران، سلیمان علیه‌السلام را به سحر متهم كردند، رسول ‌خدا صلى الله علیه و آله آنان را از این نسبت برحذر داشت و این آیه در تأیید رسول خدا صلى الله علیه و آله نازل شد و ساحت سلیمان را از سحر مبرا ساخت.[۲]

پانویس

  1. التمهید، ج‌ 3، ص‌ 229.
  2. روض الجنان، ج‌ 2، ص‌ 75.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 386