آیه زکات: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '- موارد مصرف زكات (فقيران، مسكينان، متوليان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، ...' ایجاد کرد) |
جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ===آیه زكات=== | |
− | موارد مصرف زكات ( | + | موارد مصرف زكات (فقیران، مسكینان، متولیان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وامداران، در راه خدا و در راه ماندگان) در آیه 60 [[سوره توبه]]/9 آمده كه آن را «آیه زكات» مىگویند.<ref> الاتقان، ج 2، ص 47؛ التمهید، ج 2، ص 351.</ref> |
− | برخى آن را | + | برخى آن را «آیه صدقه»<ref> احكام القرآن، ابنالعربى، ج 1، ص 238.</ref> یا «آیه صدقات»<ref> قرطبى، ج 2، ص 162؛ ابنكثیر، ج 1، ص 214.</ref> نیز نامیدهاند: |
− | '''''«إِنّما الصّدقتُ لِلفُقراء | + | '''''«إِنّما الصّدقتُ لِلفُقراء والمَسكِینِ والعَمِلینَ عَلَیها والمُؤَلّفَةِ قُلوبُهُم...».''''' |
− | + | ابوسعید خدرى در شأن نزول آیه مىگوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مىكردند و مىگفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مىكند.<ref> اسباب النزول، واحدى، ص 205؛ روض الجنان، ج 9، ص 271.</ref> | |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
− | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن | + | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 385 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۳
آیه زكات
موارد مصرف زكات (فقیران، مسكینان، متولیان گردآورى زكات، مؤلّفةُ قُلُوبِهِم، آزاد ساختن بردگان، اداى دین وامداران، در راه خدا و در راه ماندگان) در آیه 60 سوره توبه/9 آمده كه آن را «آیه زكات» مىگویند.[۱]
برخى آن را «آیه صدقه»[۲] یا «آیه صدقات»[۳] نیز نامیدهاند:
«إِنّما الصّدقتُ لِلفُقراء والمَسكِینِ والعَمِلینَ عَلَیها والمُؤَلّفَةِ قُلوبُهُم...».
ابوسعید خدرى در شأن نزول آیه مىگوید: این آیه و آیات قبل و بعد آن، درباره كسانى نازل شده كه به پیامبر صلى الله علیه و آله در تقسیم غنایم اعتراض مىكردند و مىگفتند: با ما به عدالت رفتار كن. پیامبر فرمود: واى بر شما! اگر من به عدالت رفتار نكنم، چه كسى به عدالت رفتار مىكند.[۴]
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 385