آیه رضاع: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '- آيه 233 سوره بقره/2 را كه به تفصيل به مسأله رضاع و شيردادن نوزادان پرداخته، «آ...' ایجاد کرد) |
جز |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ===آیه رضاع=== | |
− | + | آیه 233 [[سوره بقره]]/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهادهاند.<ref> زبدة البیان، ص 568.</ref> بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلافهایشان به نوزاد ضرر برسانند. | |
− | پس از مرگِ پدر، ورثه | + | پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینههاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مىتوانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمىتواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این كه مادر سرباز زند:<ref> مجمعالبیان، ج 2، ص 586 و 587.</ref> |
− | *//«والولِدتُ | + | *//«والولِدتُ یُرضِعنَ أَولدَهُنَّ حَولینِ كامِلینِ لِمَن أَرادَ أَن یُتِمَّ الرَّضاعةَ و...».''''' |
==پانویس == | ==پانویس == | ||
سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
===منابع=== | ===منابع=== | ||
− | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن | + | علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384 |
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۳
آیه رضاع
آیه 233 سوره بقره/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهادهاند.[۱] بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلافهایشان به نوزاد ضرر برسانند.
پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینههاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مىتوانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمىتواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این كه مادر سرباز زند:[۲]
- //«والولِدتُ یُرضِعنَ أَولدَهُنَّ حَولینِ كامِلینِ لِمَن أَرادَ أَن یُتِمَّ الرَّضاعةَ و...».
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرةالمعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384