آیه رضاع: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 233 سوره بقره/2 را كه به تفصيل به مسأله رضاع و شيردادن نوزادان پرداخته، «آ...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه رضاع===
  
آيه 233 [[سوره بقره]]/2 را كه به تفصيل به مسأله رضاع و شيردادن نوزادان پرداخته، «آيه رضاع» نام نهاده‌اند.<ref> زبدة البيان، ص‌ 568‌.</ref> بر اساس اين آيه، حق شيردادن نوزاد در حال شيرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شيرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند اين مدت را كمتر كنند. هزينه زندگى مادر در دوران شيردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هيچ يك از پدر و مادر نبايد به دليل اختلاف‌هايشان به نوزاد ضرر برسانند.
+
آیه 233 [[سوره بقره]]/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهاده‌اند.<ref> زبدة البیان، ص‌ 568‌.</ref> بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلاف‌هایشان به نوزاد ضرر برسانند.
  
پس از مرگِ پدر، ورثه وظيفه دارند هزينه‌هاى مادر را هنگام شيردادن تأمين كنند. پدر و مادر مى‌توانند با توافق يكديگر، دوران شيرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمى‌تواند وظيفه شيردادن را به دايه واگذارد، مگر اين ‌كه مادر سرباز زند:<ref> مجمع‌البيان، ج‌ 2، ص‌ 586 و 587‌.</ref>
+
پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینه‌هاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مى‌توانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمى‌تواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این ‌كه مادر سرباز زند:<ref> مجمع‌البیان، ج‌ 2، ص‌ 586 و 587‌.</ref>
  
*//«والولِدتُ يُرضِعنَ أَولدَهُنَّ حَولينِ كامِلينِ لِمَن أَرادَ أَن يُتِمَّ الرَّضاعةَ و...».'''''
+
*//«والولِدتُ یُرضِعنَ أَولدَهُنَّ حَولینِ كامِلینِ لِمَن أَرادَ أَن یُتِمَّ الرَّضاعةَ و...».'''''
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 384
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 384

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۳

آیه رضاع

آیه 233 سوره بقره/2 را كه به تفصیل به مسأله رضاع و شیردادن نوزادان پرداخته، «آیه رضاع» نام نهاده‌اند.[۱] بر اساس این آیه، حق شیردادن نوزاد در حال شیرخوارگى مخصوص مادر است؛ البته دو سال براى كسى است كه بخواهد دوران شیرخوارگى را كامل كند؛ ولى مادران حق دارند این مدت را كمتر كنند. هزینه زندگى مادر در دوران شیردادن بر عهده پدر است؛ حتى اگر زن را طلاق داده باشد و هیچ یك از پدر و مادر نباید به دلیل اختلاف‌هایشان به نوزاد ضرر برسانند.

پس از مرگِ پدر، ورثه وظیفه دارند هزینه‌هاى مادر را هنگام شیردادن تأمین كنند. پدر و مادر مى‌توانند با توافق یكدیگر، دوران شیرخوارگى نوزاد را كمتر كنند و پدر نمى‌تواند وظیفه شیردادن را به دایه واگذارد، مگر این ‌كه مادر سرباز زند:[۲]

  • //«والولِدتُ یُرضِعنَ أَولدَهُنَّ حَولینِ كامِلینِ لِمَن أَرادَ أَن یُتِمَّ الرَّضاعةَ و...».

پانویس

  1. زبدة البیان، ص‌ 568‌.
  2. مجمع‌البیان، ج‌ 2، ص‌ 586 و 587‌.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 384