خُبث: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای جدید حاوی ' {{نیازمند ویرایش فنی}} خبث به معنای ناپاكى، پليدى است. == واژه خبث در قرآن == و ال...' ایجاد کرد) |
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | خبث در لغت به معنای ناپاكى و پليدى و در مقابل طیب است .<ref> فيومى، احمد بن محمد مقرى، المصباح المنير في غريب الشرح الكبير للرافعي، در يك جلد، ج2 ، ص 162، منشورات دار الرضي، قم - ايران، اول، ه ق </ref> | |
− | خبث به معنای | ||
== واژه خبث در قرآن == | == واژه خبث در قرآن == | ||
− | و البلد الطيب يخرج نباته باذن ربه و الذى خبث لا يخرج الاّ نكدا | + | {{ متن قرآن |و البلد الطيب يخرج نباته باذن ربه و الذى خبث لا يخرج الاّ نكدا}}؛ سرزمين پاك رستنيش به اذن خداوندگارش برويد، و آن كه پليد و ناپاك است جز اندك نرويد . <ref> [[سوره اعراف]]:58 </ref> |
== واژه خبث در روایات == | == واژه خبث در روایات == | ||
− | اميرالمؤمنين (ع) : «انّما انتم اخوان على دين الله ، ما فرّق بينكم الاّ خبث السرائر و سوء الضمائر» : شما مسلمانان ـ از نظر دين خدا و طبق قانون اسلام ـ برادر يكديگر مى باشيد، چيزى جز ناپاكى درونها و بدى نيتها شما را از يكديگر جدا نساخته است . <ref> نهج : خطبه 113 </ref> | + | [[اميرالمؤمنين]] (ع) : '''«انّما انتم اخوان على دين الله ، ما فرّق بينكم الاّ خبث السرائر و سوء الضمائر»''' : شما مسلمانان ـ از نظر دين خدا و طبق قانون اسلام ـ برادر يكديگر مى باشيد، چيزى جز ناپاكى درونها و بدى نيتها شما را از يكديگر جدا نساخته است . <ref> حضرت غلی _علیه السلام) نهج البلاغه: خطبه 113 </ref> |
− | امام سجّاد (ع) : «الذنوب التى تردّ الدعاء : سوء النيّه و خبث السريرة» : گناهانى كه موجب مى شوند دعا مردود گردد و به اجابت نرسد عبارتند از : بدى نيت و ناپاكى درون .<ref> | + | [[امام سجّاد]] (ع) : '''«الذنوب التى تردّ الدعاء : سوء النيّه و خبث السريرة»''' : گناهانى كه موجب مى شوند دعا مردود گردد و به اجابت نرسد عبارتند از : بدى نيت و ناپاكى درون .<ref>محمد باقر مجلسی، [[بحارالانوار]]:73/376 </ref> |
− | رسول الله (ص) : «سيأتى على امتى زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا فى الدنيا ...» : روزگارى بر امت من فرا رسد كه به هدف دستيابى به دنيا درونهاشان پليد و برونهاشان آراسته و زيبا باشد . <ref> | + | رسول الله (ص) :''' «سيأتى على امتى زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا فى الدنيا ...»''' : روزگارى بر امت من فرا رسد كه به هدف دستيابى به دنيا درونهاشان پليد و برونهاشان آراسته و زيبا باشد . <ref>همان، بحارالانوار:18/146 </ref> |
− | «شوم الدار ضيقها و خبث جيرانها» : نحوست خانه تنگى آن و ناپاكى همسايگانش مى باشد .<ref> | + | «شوم الدار ضيقها و خبث جيرانها» : نحوست خانه تنگى آن و ناپاكى همسايگانش مى باشد .<ref>محمد تقی مجلسی، بحارالانوار:64/198 </ref> |
نسخهٔ ۹ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۰۸:۱۶
خبث در لغت به معنای ناپاكى و پليدى و در مقابل طیب است .[۱]
واژه خبث در قرآن
و البلد الطيب يخرج نباته باذن ربه و الذى خبث لا يخرج الاّ نكدا؛ سرزمين پاك رستنيش به اذن خداوندگارش برويد، و آن كه پليد و ناپاك است جز اندك نرويد . [۲]
واژه خبث در روایات
اميرالمؤمنين (ع) : «انّما انتم اخوان على دين الله ، ما فرّق بينكم الاّ خبث السرائر و سوء الضمائر» : شما مسلمانان ـ از نظر دين خدا و طبق قانون اسلام ـ برادر يكديگر مى باشيد، چيزى جز ناپاكى درونها و بدى نيتها شما را از يكديگر جدا نساخته است . [۳]
امام سجّاد (ع) : «الذنوب التى تردّ الدعاء : سوء النيّه و خبث السريرة» : گناهانى كه موجب مى شوند دعا مردود گردد و به اجابت نرسد عبارتند از : بدى نيت و ناپاكى درون .[۴]
رسول الله (ص) : «سيأتى على امتى زمان تخبث فيه سرائرهم و تحسن فيه علانيتهم طمعا فى الدنيا ...» : روزگارى بر امت من فرا رسد كه به هدف دستيابى به دنيا درونهاشان پليد و برونهاشان آراسته و زيبا باشد . [۵] «شوم الدار ضيقها و خبث جيرانها» : نحوست خانه تنگى آن و ناپاكى همسايگانش مى باشد .[۶]
پانویس
- ↑ فيومى، احمد بن محمد مقرى، المصباح المنير في غريب الشرح الكبير للرافعي، در يك جلد، ج2 ، ص 162، منشورات دار الرضي، قم - ايران، اول، ه ق
- ↑ سوره اعراف:58
- ↑ حضرت غلی _علیه السلام) نهج البلاغه: خطبه 113
- ↑ محمد باقر مجلسی، بحارالانوار:73/376
- ↑ همان، بحارالانوار:18/146
- ↑ محمد تقی مجلسی، بحارالانوار:64/198
منبع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.