نحل: تفاوت بین نسخهها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۹: | سطر ۹: | ||
[[اميرالمؤمنين]] (علیه السلام) فرمود : مانند زنبور عسل باش که پاکيزه می خورد و پاکيزه می دهد و بر شاخه ای که می نشيند آن را نمی شکند .<ref> عبدالواحد تمیمی آمدی، [[غرر الحکم و دررالکلم]] </ref> | [[اميرالمؤمنين]] (علیه السلام) فرمود : مانند زنبور عسل باش که پاکيزه می خورد و پاکيزه می دهد و بر شاخه ای که می نشيند آن را نمی شکند .<ref> عبدالواحد تمیمی آمدی، [[غرر الحکم و دررالکلم]] </ref> | ||
− | [[عبدالله بن ابی يعفور]] گويد : [[امام صادق]] (ع) به من فرمود : همواره (شما شيعه) در دينتان تقيه را رايت کنيد و دينتان را به تقيه نگه داريد زيرا کسی که تقيه ندارد ايمان ندارد ، شما شيعه در ميان مردم به زنبور عسل می مانيد ميان پرندگان که اگر پرندگان می دانستند چه در درون زنبور عسل می باشد همه زنبورها را می خوردند و اگر مردم می دانستند که شما از محبّت ما اهلبيت رسول چه در دل داريد به زبان خويش شما را ميخوردند . <ref> محمد باقر مجلسی ، بحار | + | [[عبدالله بن ابی يعفور]] گويد : [[امام صادق]] (ع) به من فرمود : همواره (شما شيعه) در دينتان تقيه را رايت کنيد و دينتان را به تقيه نگه داريد زيرا کسی که تقيه ندارد ايمان ندارد ، شما شيعه در ميان مردم به زنبور عسل می مانيد ميان پرندگان که اگر پرندگان می دانستند چه در درون زنبور عسل می باشد همه زنبورها را می خوردند و اگر مردم می دانستند که شما از محبّت ما اهلبيت رسول چه در دل داريد به زبان خويش شما را ميخوردند . <ref> محمد باقر مجلسی ، [[بحار الانوار]]، ج75، ص426 </ref> |
==پانویس == | ==پانویس == |
نسخهٔ ۷ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۰۹:۰۳
زنبور عسل حشره ای معروف که به عربی نحل نامیده می شود .
محتویات
نحل در قرآن
خداوند در قرآن آن را نام برده و از آيات خود شمرده است . و اوحی ربّک الی النحل ان اتخذی من الجبال بيوتا و من الشجر و مما يعرشون * ثم کلی ... ؛ پروردگارت به زنبور عسل وحی نمود ( در نهادش قرار داد ) که از ميان کوهها و درختان و تاکها خانه بسازيد واز هر بر و بار ( درختان و گياهان ) تغذيه کنيد و راه پروردگار خويش را به طاعت بپوئيد ، آنگاه از درون شربتی گوناگون برون آريد که در آن شفای مردمان بود که در اين نشانی ( بر وجود خداوندی حکيم باشد برای گروهی که انديشمند بوند . [۱]
نحل در حدیث
اميرالمؤمنين (علیه السلام) فرمود : مانند زنبور عسل باش که پاکيزه می خورد و پاکيزه می دهد و بر شاخه ای که می نشيند آن را نمی شکند .[۲]
عبدالله بن ابی يعفور گويد : امام صادق (ع) به من فرمود : همواره (شما شيعه) در دينتان تقيه را رايت کنيد و دينتان را به تقيه نگه داريد زيرا کسی که تقيه ندارد ايمان ندارد ، شما شيعه در ميان مردم به زنبور عسل می مانيد ميان پرندگان که اگر پرندگان می دانستند چه در درون زنبور عسل می باشد همه زنبورها را می خوردند و اگر مردم می دانستند که شما از محبّت ما اهلبيت رسول چه در دل داريد به زبان خويش شما را ميخوردند . [۳]
پانویس
- ↑ سوره نحل : 68 ـ 69
- ↑ عبدالواحد تمیمی آمدی، غرر الحکم و دررالکلم
- ↑ محمد باقر مجلسی ، بحار الانوار، ج75، ص426
منابع
- محمد باقر مجلسی ، بحار الانوار
- عبدالواحد تمیمی آمدی، غرر الحکم و دررالکلم
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.