خاکی خراسانی: تفاوت بین نسخهها
(←منبع) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
از شاعران و عارفان ایرانی قرن سیزدهم است. | از شاعران و عارفان ایرانی قرن سیزدهم است. | ||
− | |||
− | + | ==معرفی اجمالی== | |
− | + | يكى از شعراى ايران است و هدايت در رياض العارفين شرح حال او را چنين آورده: نام او مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در [[مشهد]] روى داد. | |
− | + | ==زندگانی و تحصیل== | |
− | == وفات == | + | از علوم رسميه و فنون ادبيه بهره ور گرديده و باده فقر از جام ملامت كشيده خراسان و پيشاور و كابل را سياحت كرده و به خدمت مسكين شاه پيشاورى و سيد عالم شاه هندى رسيده از ايشان تربيت ها ديده آنگاه به جانب عراقين و فارس شتافته سعادت خدمت سيد قطب الدين شيرازى و آقا محمدهاشم دريافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده. |
+ | |||
+ | اغلب اوقات صائم و مشغول به ذكر دايم بوده. بيشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج ميرزا ابوالقاسم شيرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نيز صاحب اخلاق نيكو و اوصاف دلجو بوده است. | ||
+ | |||
+ | ==وفات== | ||
در سال 1234 هجرى وفات يافت و در حافظيه مدفون گرديد. اين اشعار از اوست: | در سال 1234 هجرى وفات يافت و در حافظيه مدفون گرديد. اين اشعار از اوست: | ||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | {{بیت|بود كنج دو عالم در سه گوهر|كز آنها ميشود كامت مُيسّر}} | ||
+ | {{بیت|يكى در جوع دايم دو يمين جود|سيم در ذكر حق آن اصل مقصود<ref>نقل به اختصار از رياض العارفين، چاپ اول، صفحات 256 و 257.</ref><ref>در مجمع الفصحاء، جلد دوم (چاپ اول)، صفحه109 نيز هدايت شرح حال او را آورده است.</ref>}} | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | == | + | ==منابع== |
* سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | * سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف. | ||
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]] | ||
[[رده:عارفان]] | [[رده:عارفان]] |
نسخهٔ ۲۲ مهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۵۷
از شاعران و عارفان ایرانی قرن سیزدهم است.
معرفی اجمالی
يكى از شعراى ايران است و هدايت در رياض العارفين شرح حال او را چنين آورده: نام او مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در مشهد روى داد.
زندگانی و تحصیل
از علوم رسميه و فنون ادبيه بهره ور گرديده و باده فقر از جام ملامت كشيده خراسان و پيشاور و كابل را سياحت كرده و به خدمت مسكين شاه پيشاورى و سيد عالم شاه هندى رسيده از ايشان تربيت ها ديده آنگاه به جانب عراقين و فارس شتافته سعادت خدمت سيد قطب الدين شيرازى و آقا محمدهاشم دريافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده.
اغلب اوقات صائم و مشغول به ذكر دايم بوده. بيشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج ميرزا ابوالقاسم شيرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نيز صاحب اخلاق نيكو و اوصاف دلجو بوده است.
وفات
در سال 1234 هجرى وفات يافت و در حافظيه مدفون گرديد. اين اشعار از اوست:
بود كنج دو عالم در سه گوهر كز آنها ميشود كامت مُيسّر
پانویس
منابع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.