سوره قمر/متن و ترجمه

درباره سوره قمر ({{{شماره}}})

آیات سوره قمر

فهرست قرآن

[[رده:متن و ترجمه سوره ها|]]

سورة القمر (ترجمه آیتی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَانشَقَّ الْقَمَرُ

قیامت نزدیک شد و ماه دو پاره گردید

2

وَإِن يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَيَقُولُوا سِحْرٌ مُّسْتَمِرٌّ

و اگر معجزه ای ببینند، روی، بگردانند و گویند: جادویی بزرگ است

3

وَكَذَّبُوا وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءهُمْ وَكُلُّ أَمْرٍ مُّسْتَقِرٌّ

و تکذیب می کنند و از پی هواهای خویش می روند و هر کاری را هدفی است

4

وَلَقَدْ جَاءهُم مِّنَ الْأَنبَاء مَا فِيهِ مُزْدَجَرٌ

و برایشان خبرهایی آمده است که از گناهشان باز می دارد

5

حِكْمَةٌ بَالِغَةٌ فَمَا تُغْنِ النُّذُرُ

حکمتی است تمام ولی بیم دهندگان سودشان ندهند

6

فَتَوَلَّ عَنْهُمْ يَوْمَ يَدْعُ الدَّاعِ إِلَى شَيْءٍ نُّكُرٍ

پس در آن روز که آن دعوت کننده ، آنان را به چیزی ناخوش فرا می خواند، از ایشان رویگردان شو

7

خُشَّعًا أَبْصَارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُّنتَشِرٌ

نشان ذلت در چشمانشان آشکار است چون ملخهای پراکنده از قبرها بیرون می، آیند

8

مُّهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ يَقُولُ الْكَافِرُونَ هَذَا يَوْمٌ عَسِرٌ

سرها را بالا گرفته به سوی آن دعوت کننده می شتابند کافران می گویند:این روز دشواری است

9

كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ فَكَذَّبُوا عَبْدَنَا وَقَالُوا مَجْنُونٌ وَازْدُجِرَ

پیش از اینها قوم نوح تکذیب کرده بودند بنده ما را تکذیب کردند و گفتند: دیوانه است و به دشنامش راندند

10

فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانتَصِرْ

و پروردگارش را خواند: من مغلوب شده ام ، انتقام بکش

11

فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاء بِمَاء مُّنْهَمِرٍ

و ما نیز درهای آسمان را به روی آبی که به شدت می ریخت گشودیم

12

وَفَجَّرْنَا الْأَرْضَ عُيُونًا فَالْتَقَى الْمَاء عَلَى أَمْرٍ قَدْ قُدِرَ

و از زمین چشمه ها شکافتیم تا آب به آن مقدار که مقدر شده بود گرد آمد

13

وَحَمَلْنَاهُ عَلَى ذَاتِ أَلْوَاحٍ وَدُسُرٍ

و او را بر آن کشتی که تخته ها و میخها داشت سوار کردیم

14

تَجْرِي بِأَعْيُنِنَا جَزَاء لِّمَن كَانَ كُفِرَ

زیر نظر ما، روان شد این بود جزای کسانی که کفر ورزیدند

15

وَلَقَد تَّرَكْنَاهَا آيَةً فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و هر آینه آن کشتی را نشانه ای ساختیم آیا هیچ پند گیرنده ای هست ?

16

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?

17

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?

18

كَذَّبَتْ عَادٌ فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

قوم عاد تکذیب کردند پس عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?

19

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا صَرْصَرًا فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُّسْتَمِرٍّ

ما بر آنها در روزی نحس و طولانی بادی سخت فرستادیم ،

20

تَنزِعُ النَّاسَ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ مُّنقَعِرٍ

که مردمان را از زمین ، همانند ریشه های از جای کنده نخل ، بر می کند،

21

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?

22

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?

23

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ

قوم ثمود بیم دهندگان را تکذیب کردند

24

فَقَالُوا أَبَشَرًا مِّنَّا وَاحِدًا نَّتَّبِعُهُ إِنَّا إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ

گفتند: اگر از انسانی همانند خود پیروی کنیم گمراه و دیوانه باشیم ،

25

أَؤُلْقِيَ الذِّكْرُ عَلَيْهِ مِن بَيْنِنَا بَلْ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٌ

آیا از میان همه ما کلام خدا به او القا شده است ? نه ، او دروغگویی خودخواه است

26

سَيَعْلَمُونَ غَدًا مَّنِ الْكَذَّابُ الْأَشِرُ

فردا خواهند دانست که دروغگوی خودخواه کیست

27

إِنَّا مُرْسِلُو النَّاقَةِ فِتْنَةً لَّهُمْ فَارْتَقِبْهُمْ وَاصْطَبِرْ

ما آن ماده شتر را برای آزمایششان می فرستیم پس مراقبشان باش و صبرکن

28

وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ

و به آنها بگوی که آب میانشان تقسیم شده نوبت هر که باشد او به سر آب، می رود

29

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَى فَعَقَرَ

یارشان را ندا دادند و او شمشیر برگرفت و آن را پی کرد

30

فَكَيْفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

عذاب و بیم دادنهای من چگونه بود ?

31

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَكَانُوا كَهَشِيمِ الْمُحْتَظِرِ

ما بر آنها یک آواز سهمناک فرستادیم پس همانند آن علفهای خشک آغل گوسفند شدند

32

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پندگیرنده ای هست ?

33

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنُّذُرِ

قوم لوط بیم دهندگان را تکذیب کردند

34

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ نَّجَّيْنَاهُم بِسَحَرٍ

ما بر آنها بادی رمل برانگیز فرستادیم ، مگر بر خاندان لوط که آنها را سحرگاه رهانیدیم

35

نِعْمَةً مِّنْ عِندِنَا كَذَلِكَ نَجْزِي مَن شَكَرَ

نعمتی بود از جانب ما و آنان را که سپاس گویند چنین پاداش دهیم

36

وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ

از، انتقام سخت ما ترسانیدشان ولی با بیم دهندگان به جدال برخاستند

37

وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ

از مهمان او کاری زشت خواستند ما نیز چشمانشان را کور گردانیدیم پس بچشید عذاب و بیم دادنهای مرا

38

وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ

هر آینه بامدادان عذابی پایدار به سر وقتشان آمد

39

فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ

پس عذاب من و بیم دادنهای مرا بچشید

40

وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

و این قرآن را آسان ادا کردیم تا از آن پند گیرند آیا پند گیرنده ای هست ?

41

وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ

بیم دهندگان نزد خاندان فرعون آمدند

42

كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ

همه آیات ما را تکذیب کردند ما نیز آنها را فرو گرفتیم چون فرو گرفتن، پیروزمندی مقتدر

43

أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ

آیا کافران شما از ایشان نیرومندترند یا در کتابها آمده است که در امان هستید ?

44

أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ

یا می گویند که ما همگی به انتقام بر می خیزیم ?

45

سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ

زودا که آن جمع منهزم شود و پشت کرده بازگردند

46

بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَى وَأَمَرُّ

بلکه وعده گاه آنها قیامت است و قیامت بلاخیزتر و تلختر است

47

إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي ضَلَالٍ وَسُعُرٍ

مجرمان در گمراهی و جنونند

48

يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِي النَّارِ عَلَى وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسَّ سَقَرَ

روزی که آنها را، به صورت ، در جهنم کشند که : بچشید عذاب سقر را

49

إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ

ما هر چیز را به اندازه آفریده ایم

50

وَمَا أَمْرُنَا إِلَّا وَاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ

فرمان ما تنها یک فرمان است ، آن هم چشم بر هم زدنی است

51

وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا أَشْيَاعَكُمْ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ

کسانی را، که همانند شما بودند، هلاک کردیم آیا پند گیرنده ای هست ?

52

وَكُلُّ شَيْءٍ فَعَلُوهُ فِي الزُّبُرِ

هر کاری که کرده اند در دفترهاست

53

وَكُلُّ صَغِيرٍ وَكَبِيرٍ مُسْتَطَرٌ

هر کار بزرگ و کوچکی مکتوب است

54

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَهَرٍ

پرهیزگاران در باغها و کنار جویبارانند

55

فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِندَ مَلِيكٍ مُّقْتَدِرٍ

در جایگاهی پسندیده ، نزد فرمانرایی توانا