تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق (کتاب)

این صفحه مدخلی از دانشنامه جهان اسلام است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق (یا طهارة الاعراق)، کتابی به عربی درباره علم اخلاق نوشتة ابوعلی احمد بن محمد بن یعقوب رازی ملقب به مسکویه، فیلسوف قرن چهارم و پنجم. مسکویه در جاویدان خرد * (الحکمة الخالدة) (ص 25) نوشته است که اصول اخلاق را در تهذیب الاخلاق آورده و این نشان می دهد که تهذیب الاخلاق پیش از جاویدان خرد تألیف شده است.

در سنت فلسفه اسلامی پرداختن به اخلاق فلسفی چندان متداول نبوده و تهذیب الاخلاق یکی از معدود آثاری است که در آن تلاش شده تا اخلاق فلسفی با بهره گیری از مبانی اخلاق نزد افلاطون و ارسطو تبیین شود.

تهذیب الاخلاق در هفت مقاله تنظیم شده است. (مسکویه، مقدمة تمیم، ص24) بعضی آن را شامل شش مقاله و بعضی آن را مشتمل بر هشت مقاله دانسته اند و این ناشی از آن است که در برخی چاپها ترتیب مقالات تغییر کرده و بعضی بخشها با هم تلفیق شده است. (رجوع کنید به همو، 1375 ش، مقدمة امامی، ص14)

مسکویه غرض از تألیف کتاب را دست یافتن به اخلاق و کردار نیکو بیان می کند (1410، ص27) و می افزاید که برای این منظور باید به معرفت نفس پرداخت؛ یعنی، کمال و غایت و قوا و ملکات نفس را شناخت.(همانجا)

مقاله اول این کتاب مشتمل است بر تعریف نفس انسانی، اثبات تجرد نفس، فضائل نفسانی، قوای نفس و فضائل متناسب با هر یک بحث از چهار فضیلت یعنی حکمت و عفت و شجاعت و عدالت که در اینجا تأثیر نظرگاه یونانی به ویژه افلاطون و سپس شرح نظریة ارسطویی اعتدال مشهود است. مقالة دوم مشتمل است بر بحثی در خلقیات و طبایع، معرفی صناعت اخلاق که برای نیکوکردن رفتار آدمی و بهترین صناعت است، نسبت میان نظر و عمل، مراتب نفس و شیوه تربیت کودکان.

مقاله سوم درباره تفاوت میان خیر و سعادت و بحث در آرای گوناگون در این باره است.

مقاله چهارم درباره اعمال انسان، شرح عوامل زیان کاری در رفتار و حق خالق بر انسان است و اشاره دارد به این که ارسطو در این باب تصریح بر عبادت نکرده است. مسئله اختیاری بودن عدالت یا ستمکاری نیز در آن مطرح شده است.

مقاله پنجم در باب انواع محبت، رأی فلاسفه در باب دوستی و شرایط آن و بحث درباره رأی ارسطو در مورد سعادت تام است.

مقاله ششم، مشتمل است بر بحث از امراض نفسانی و توصیه به محاسبه نفس برای مدافعه درونی در برابر رذایل و مقاله هفتم درباره طب نفسانی و درمان بیماری های اخلاقی، مسئلة مرگ، درمان اندوه و تأثیر ایمان در این امر است.

تهذیب الاخلاق مکرراً در هند و ترکیه و مصر و ایران و لبنان چاپ شده است.

خواجه نصیرالدین طوسی (متوفی 672) در بخش اخلاق کتاب اخلاق ناصری بنا به تصریح خودش، خلاصه معانی تهذیب الاخلاق را آورده است.(ص35ـ37)

میرزا ابوطالب زنجانی (متوفی 1329) تهذیب الاخلاق را با نام کیمیای سعادت به فارسی ترجمه کرده و آن را بهترین نوشته در فلسفه عملی دانسته است. (مسکویه، 1375ش، پیشگفتار زنجانی، ص26)

این ترجمه یکدست نیست؛ گاه دقیق و مطابق متن است و گاه گزارشی است آزاد از متن (همان، مقدمه امامی، ص17ـ18) نصرت بیگم امین، بانوی مجتهد معاصر (متوفی 1362 ش)، نیز ترجمه ای با نام اخلاق و راه سعادت از این کتاب دارد که ترجمه دقیق نیست، بلکه به تصریح مترجم در مقدمه اقتباس و ترجمه است و افزوده هایی بر متن دارد که در حاشیه آورده است.

این کتاب را زُرَیق به انگلیسی و محمد ارکون به فرانسه ترجمه کرده اند. (مسکویه، 1376ش ،ج5، پیشگفتار منزوی، ص17) ترجمة فرانسه را باید شرحی مفصل و انتقادی بر تهذیب الاخلاق دانست.(نصیرالدین طوسی، مقدمه حیدری، ص4)

منابع

• دانشنامه جهان اسلام، جلد 8، ذیل مدخل تهذیب الاخلاق و تطهیر الاعراق از نصراللّه حکمت، در دسترس در پایگاه دانشنامه جهان اسلام.