سوره بلد: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
| − | |||
سوره بلد در [[مکه]] نازل شده و به اجماع مفسّرين بيست آيه است. | سوره بلد در [[مکه]] نازل شده و به اجماع مفسّرين بيست آيه است. | ||
| سطر ۹: | سطر ۷: | ||
ابو بصير از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده كه فرمود هر كس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند در دنيا معروف شود كه از صالحين است و در آخرت معروف گردد كه براى او در نزد خدا مكان و مرتبه است و از رفيقان پيامبران و شهيدان و صالحين خواهد بود. | ابو بصير از [[امام صادق]] عليه السلام روايت نموده كه فرمود هر كس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند در دنيا معروف شود كه از صالحين است و در آخرت معروف گردد كه براى او در نزد خدا مكان و مرتبه است و از رفيقان پيامبران و شهيدان و صالحين خواهد بود. | ||
| + | == محتوای سوره == | ||
| + | اين سوره بيانگر اين حقيقت است كه خلقت انسان بر اساس رنج و مشقت است، هيچ شانى از شؤون حيات را نخواهى ديد كه توام با تلخی‌ها و رنج‌ها و خستگیها نباشد، از آن روزى كه در شكم مادر روح به كالبدش دميده شد، تا روزى كه از اين دنيا رخت بر میبندد هيچ راحتى و آسايشى كه خالى از تعب و مشقت باشد نمیبيند، و هيچ سعادتى را خالص از شقاوت نمی‌يابد، تنها خانه آخرت است كه راحتی‌اش آميخته با تعب نيست. | ||
| + | |||
| + | بنا بر اين، چه بهتر به جاى هر تلخى و ناكامى و رنج، سنگينى تكاليف الهى را تحمل كند، در برابر آنها صبر نمايد صبر بر اطاعت و بر ترك معصيت، و در گسترش دادن رحمت بر همه مبتلايان كوشا باشد، كسانى را از قبيل ايتام و فقرا و بيماران و امثال آنها كه دچار مصائب شده اند مورد شفقت خود قرار دهد، تا جزو" اصحاب ميمنه" شود، و گرنه آخرتش هم مثل دنيايش خواهد شد، و در آخرت از" اصحاب مشئمه" خواهد بود كه" نارٌ مُؤْصَدَةٌ" مسلط بر آنان است <ref> ترجمه الميزان، ج20، ص: 484 </ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص85. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص85. |
| − | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 484، قم 1374. | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره بلد/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره بلد/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۰۵
سوره بلد در مکه نازل شده و به اجماع مفسّرين بيست آيه است.
محتویات
فضيلت سوره
ابى بن كعب گويد: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود، كسى كه آن را قرائت كند خدا او را امان از خشم خويش در روز قيامت عطا فرمايد.
ابو بصير از امام صادق عليه السلام روايت نموده كه فرمود هر كس سوره بلد را در نماز واجبش بخواند در دنيا معروف شود كه از صالحين است و در آخرت معروف گردد كه براى او در نزد خدا مكان و مرتبه است و از رفيقان پيامبران و شهيدان و صالحين خواهد بود.
محتوای سوره
اين سوره بيانگر اين حقيقت است كه خلقت انسان بر اساس رنج و مشقت است، هيچ شانى از شؤون حيات را نخواهى ديد كه توام با تلخی‌ها و رنج‌ها و خستگیها نباشد، از آن روزى كه در شكم مادر روح به كالبدش دميده شد، تا روزى كه از اين دنيا رخت بر میبندد هيچ راحتى و آسايشى كه خالى از تعب و مشقت باشد نمیبيند، و هيچ سعادتى را خالص از شقاوت نمی‌يابد، تنها خانه آخرت است كه راحتی‌اش آميخته با تعب نيست.
بنا بر اين، چه بهتر به جاى هر تلخى و ناكامى و رنج، سنگينى تكاليف الهى را تحمل كند، در برابر آنها صبر نمايد صبر بر اطاعت و بر ترك معصيت، و در گسترش دادن رحمت بر همه مبتلايان كوشا باشد، كسانى را از قبيل ايتام و فقرا و بيماران و امثال آنها كه دچار مصائب شده اند مورد شفقت خود قرار دهد، تا جزو" اصحاب ميمنه" شود، و گرنه آخرتش هم مثل دنيايش خواهد شد، و در آخرت از" اصحاب مشئمه" خواهد بود كه" نارٌ مُؤْصَدَةٌ" مسلط بر آنان است [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 484
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص85.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 484، قم 1374.
پیوست
