مهیار دیلمی: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | {{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} | ||
| − | |||
{{شناسنامه شخصیت ها | {{شناسنامه شخصیت ها | ||
|نام=علی بن محمد بن ارسلان | |نام=علی بن محمد بن ارسلان | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۰: | ||
}} | }} | ||
| − | == اساتید و دین مهیار == | + | ==اساتید و دین مهیار== |
| − | |||
| − | == شعر مهیار دیلمی == | + | ابوالحسن علی بن محمد بن ارسلان ابن منتخب مروزیوى ابتدا دین زرتشتى داشت سپس بدست سید شریف رضى ابوالحسن محمد موسوى اسلام آورد و به تشیع گروید و در خدمت او به تحصیل فنون شعر و ادب پرداخت. در «ریحانة الادب» آمده كه او بدست شریف مرتضى ایمان آورده ولى در خدمت شریف رضى به تحصیل علم و ادب پرداخته است. |
| + | |||
| + | ==شعر مهیار دیلمی== | ||
| + | |||
| + | وى مدتى متصدى امر كتابت آل بویه بود و در [[بغداد]] براى ترجمه ى مطالب از فارسى به عربى استخدام شد. وى شاعرى بزرگ بود و مقدم شاعران هم عصر خود به حساب مى آمد. وی اصلاً ایرانی و اهل [[بغداد]] بود لذا به او کاتب فارسی گفته‌اند. | ||
| − | |||
او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، شریف رضى برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح اهل بیت و مراثى [[امام حسین]] علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به ابوطالب محمد بن ایوب، از وزیران خلفاى عباسى و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره كرد. | او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، شریف رضى برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح اهل بیت و مراثى [[امام حسین]] علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به ابوطالب محمد بن ایوب، از وزیران خلفاى عباسى و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره كرد. | ||
| + | |||
فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده كه «قصیده ى حائیه»اش معروف است. | فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده كه «قصیده ى حائیه»اش معروف است. | ||
| − | == آثار مهیار دیلمی == | + | ==آثار مهیار دیلمی== |
| − | از آثارش: «دیوان» شعر شامل چهار مجلد؛ «قصیده ى لامیه» كه ابن طاووس حلى شرحى به نام «الازهار» بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است. | + | از آثارش: «دیوان» شعر شامل چهار مجلد؛ «قصیده ى لامیه» كه ابن طاووس حلى شرحى به نام «الازهار» بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است. |
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۹ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۶:۰۲
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
اساتید و دین مهیار
ابوالحسن علی بن محمد بن ارسلان ابن منتخب مروزیوى ابتدا دین زرتشتى داشت سپس بدست سید شریف رضى ابوالحسن محمد موسوى اسلام آورد و به تشیع گروید و در خدمت او به تحصیل فنون شعر و ادب پرداخت. در «ریحانة الادب» آمده كه او بدست شریف مرتضى ایمان آورده ولى در خدمت شریف رضى به تحصیل علم و ادب پرداخته است.
شعر مهیار دیلمی
وى مدتى متصدى امر كتابت آل بویه بود و در بغداد براى ترجمه ى مطالب از فارسى به عربى استخدام شد. وى شاعرى بزرگ بود و مقدم شاعران هم عصر خود به حساب مى آمد. وی اصلاً ایرانی و اهل بغداد بود لذا به او کاتب فارسی گفته‌اند.
او را جامع فصاحت عرب و بیان ادب فارسى مى دانند و در بسیارى از جهات شعرى از استادش، شریف رضى برتر بود. او اشعار بسیارى در مدح اهل بیت و مراثى امام حسین علیه السلام گفته است. از ممدوحان وى مى توان به ابوطالب محمد بن ایوب، از وزیران خلفاى عباسى و ابونصر سابور و ابومنصور بن مزرع و غیره اشاره كرد.
فرزندش حسن یا حسین بن مهیار دیلمى نیز از شاعران بزرگ بوده كه «قصیده ى حائیه»اش معروف است.
آثار مهیار دیلمی
از آثارش: «دیوان» شعر شامل چهار مجلد؛ «قصیده ى لامیه» كه ابن طاووس حلى شرحى به نام «الازهار» بر آن نگاشته است و بزودى بزرگترین شاعر عهد خود گردید. مهیار داراى احساسات شدید ایرانى و طرفدار عقاید ملى بود و اشعارى در هجو قوم عرب سرود. دیوان شعر او چهار مجلد است.
منابع
- راسخون، بازیابی: 27 شهریور 1392.
