احمد بن یحیی بلاذری: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''''ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری''''' قرن: 4 ...' ایجاد کرد) |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۹: | سطر ۹: | ||
مورخ، جغرافیدان، ادیب، شاعر و مترجم. | مورخ، جغرافیدان، ادیب، شاعر و مترجم. | ||
| − | اصل و ریشه ایرانى دارد ولى نشو نمایش در [[بغداد]] بود. از مترجمان مشهور فارسى به عربى است. از گروه انبوهى از مشایخ [[عراق]] و [[دمشق]] و انطاكیه روایت كرده و از آخرین مشاهیر مورخان فتوحات اسلامى است. | + | اصل و ریشه ایرانى دارد ولى نشو نمایش در [[بغداد]] بود. از مترجمان مشهور فارسى به عربى است. از گروه انبوهى از مشایخ [[عراق]] و [[دمشق]] و [[انطاكیه]] روایت كرده و از آخرین مشاهیر مورخان فتوحات اسلامى است. |
| − | او نزد خلفاى عباسى هم‌عصرش چون متوكل و مستعین معتز تقرب داشت. در آخر عمر به جهت خوردن میوه‌ى بلاذر (بلادر مساوى است با آناكردیوم) مبتلا به اختلال حواس شد و در بیمارستان بغداد جان داد. از آثار وى: «انساب الاشراف»؛ «البلدان الصغیر»؛ «البلدان الكبیر»، ناتمام؛ «عهد اردشیر»؛ «فتوح البلدان». | + | او نزد خلفاى عباسى هم‌عصرش چون [[متوكل]] و [[مستعین]] و [[معتز]] تقرب داشت. در آخر عمر به جهت خوردن میوه‌ى بلاذر (بلادر مساوى است با آناكردیوم) مبتلا به اختلال حواس شد و در بیمارستان بغداد جان داد. از آثار وى: «انساب الاشراف»؛ «البلدان الصغیر»؛ «البلدان الكبیر»، ناتمام؛ «عهد اردشیر»؛ «فتوح البلدان». |
==منابع== | ==منابع== | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
[[رده:ادیبان]] | [[رده:ادیبان]] | ||
[[رده:شعرا]] | [[رده:شعرا]] | ||
| + | [[رده:جغرافیدانان]] | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۳۱
ابوالحسن احمد ابوجعفر بلاذری
قرن: 4
وفات: (279 ق)
مورخ، جغرافیدان، ادیب، شاعر و مترجم.
اصل و ریشه ایرانى دارد ولى نشو نمایش در بغداد بود. از مترجمان مشهور فارسى به عربى است. از گروه انبوهى از مشایخ عراق و دمشق و انطاكیه روایت كرده و از آخرین مشاهیر مورخان فتوحات اسلامى است.
او نزد خلفاى عباسى هم‌عصرش چون متوكل و مستعین و معتز تقرب داشت. در آخر عمر به جهت خوردن میوه‌ى بلاذر (بلادر مساوى است با آناكردیوم) مبتلا به اختلال حواس شد و در بیمارستان بغداد جان داد. از آثار وى: «انساب الاشراف»؛ «البلدان الصغیر»؛ «البلدان الكبیر»، ناتمام؛ «عهد اردشیر»؛ «فتوح البلدان».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج2، ص66.
